Het is ongelofelijk hoe snel ze herstelt. Wie weet was het wel een heel ander virus waar ze last van had.
Door de andere pups gingen we natuurlijk uit van het ergste en hebben daar naar gehandeld.
Maar Parvo of niet doet er niet toe, ze is herstellende.
Vanmorgen was ze nog wel wat zielig hoor.
Kijk maar, heel happy keek ze nog niet. Eten was nog maar zo zo. Haar poep is nog steeds een beetje dun, maar daar bleef het bij.
Hoe verder we op de dag kwamen hoe meer leven er in kwam. Ze ging weer spelen met Saar en kreeg zelfs weer haar streken. Het is namelijk een hele ondernemende dame.
Ze verzint van alles. Als je weer tot gekke dingen in staat bent dan ga je de goede kant uit toch?
Vanavond wist ze op de stoel te klimmen om daarna op tafel te kijken.
Wat een donder is het! Maar wat een ander koppie. Het gaat dus goed en daar zijn we heel blij om!
Boris gaat ook erg goed. Lichamelijk dan. Mentaal heeft hij nog wel wat te verwerken.
Ik ben nog steeds de enige die hem kan benaderen en aaien. Voor alle anderen rent hij hard weg. Daar moet nog aan gewerkt worden.
Zijn lichamelijke conditie is echt vooruit gegaan. Het druppelen van zijn ogen gaat resultaat opleveren.
En ook zijn huid ziet er goed uit. Als ik op z'n oren kijk zie ik al hele kleine nieuwe donshaartjes verschijnen. Maar behoudens zijn huid en haar zie je in zijn ogen de tevredenheid.
Er is weer een twinkel, de levensvreugde is weer terug.
Youri kwam vandaag thuis met zijn eerste onvoldoende. Een drie voor Engels.
Ik dacht dat dit hem wel de feestvreugde zou ontnemen. Hij is erg gevoelig voor negativiteit.
Als iets niet lukt is hij snel van mening dat het ook nooit meer lukt.
Hij en het andere zwaar dyslextische jongentje uit de klas hadden beiden de toets slecht gemaakt.
Gelukkig hebben ze een begripvolle docent die ze beiden de kans geeft om het over te doen.
Dat werd zowaar goed ontvangen. Ik ben gewend dat Youri dan al denkt dat het toch geen zin heeft want waarom zou het dan wel lukken als het nu ook niet lukte. Een echte zwartkijker.
Maar ik geloof dat hij over is gestapt naar grijs, misschien wel wit.
We hebben besproken waar het mis kon zijn gegaan. We hebben samen alle woorden in WRTS gezet.
(Een computerprogramma wat je helpt met overhoren) en gaan ervoor. Het is kort dag want vrijdag is het al zo ver, maar ik ben allang blij dat hij er voor gaat om te proberen zijn onvoldoende om te zetten in een voldoende
Geen opmerkingen:
Een reactie posten