Ik kan tenminste zeggen dat ik moe en voldaan ben.
Zo'n kleine pup er bij is toch weer extra opletten bij het zwembad. Ook is deze nog niet zindelijk, de andere twee al wel.
Puck en Pip zijn zelfs al zo zindelijk dat ze het hok achterin de tuin waar ze 's nachts slapen niet eens meer onderplassen.
Het kleine beertje hebben we Teddy genoemd. Omdat hij zo op een zachte teddybeer lijkt.
Deze kleine man is dan wel jong, maar niet klein van bouw. Dit wordt straks een grote kerel.
Hij is nu al net zo groot als Puck. Puck vindt hem dan ook erg leuk. Ted weet alleen nog niet hoe leuk hij net nou moet vinden.
Luna vindt het kleine grut altijd maar zo zo. Ze doet er niet vervelend tegen, maar speelt er ook niet mee.En als ze de kleintjes even zat is zoekt ze een plekje hogerop.
Ik begrijp het wel. Als je als straathond een nest of zes hebt groot gebracht ben je er klaar mee.
Ze heeft ook echt geen moedergevoelens meer. Dat had ze trouwens bij het laatste nest al niet meer toen we haar met pups kregen.
Ze wilde ze niet meer voeden en verstopte ze in alle hoeken van ons huis.
Dat doet ze dan gelukkig niet met deze pups, die laat ze met rust.
Vanmiddag hadden we even een ijs momentje. Voor de kleintjes hun allereerste keer en daarom ook maar een heel klein mini ijsje.
Ze vonden het heerlijk. Het is wel goed kijken waar ik wie z'n ijsje geef.
Dat is hetzelfde met het eten. Ik heb een vaste structuur met wie wat krijgt, waar en wanneer.
Ik heb een voedsel gefrustreerde herder en een puberhond die niet wil dat er een andere hond aan z'n voer komt. Als ze met z'n drieën zijn is dat allemaal geen probleem. Ze weten van elkaar dat ze niet aan elkaars bak moeten komen. Daarbij krijgt Storm dan altijd eerst en direct er achteraan krijgen Tico en Luna hun bak.
Maar als ik fosterhonden heb moet ik altijd even kijken hoe en wat. Zeker met pups, want die kennen nog geen gevaar. Die steken zo de kop bij één van de andere in de bak met een pit op de kop als gevolg.
Nu maak ik dus zeven bakken voer klaar. Vier met puppenbrokken. Saar eet ook puppenbrokken om aan te sterken. En drie bakken gewone brokken.
Dan neem ik eerst de bakken van Puck, Pip en Saar mee naar de linkerkant van het huis.
Zij weten het al precies en lopen met mij mee.
Dan heeft ook Ted in de gaten gekregen wat er aan de hand is en die krijgt in de keuken het voer onder z'n neus. Zo dan zijn alle puppen bezig en kan ik met een gerust hart de andere geven.
Die eten aan de rechterkant van het huis.
Het is even een gedoe, maar succes verzekerd.
Straks gaan ze allemaal weer met een gevulde buik de nacht in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten