Straks als we weer richting feestdagen gaan zullen we wel kunnen puin ruimen.
De mensen van hier ruimen hun tuin op en wij ruimen weer op wat daar uit komt.
Als je dat dan zo leest zakt de moed dat het ooit beter gaat je in de schoenen.
Maar er schijnt licht aan de horizon! Ja echt, ik heb goede hoop.
Ik kreeg namelijk een heel mooi berichtje binnen.
Weet je nog van de hond die door een buurtbewoonster gevoerd wordt. Een straathond die zeer angstig was naar mensen. Mij had ze al eens gebeten en met veel pijn en moeite hebben we haar kunnen laten steriliseren.
Die hond ziet degene die haar dagelijks voert en aandacht geeft als haar baasje.
Soms mag ze bij haar naar binnen en wordt ze even aangehaald. Deze vrouw is de enige die dat kan.
Als zij met haar dochtertje gaat wandelen loopt de straathond mee. Ze verdedigt 'het vrouwtje' en jaagt alles om hun heen weg.
Maar nu begon ze ook andere buurtbewoners lastig te vallen. Tenminste zo zagen de buurtbewoners dat. Ze viel ze niet lastig, ze kwam op voor haar baasje. De buurtbewoners hadden zich nooit bekommerd om de hond, dus ziet de hond niet in waarom ze aardig tegen ze moet doen.
Het begon alleen nu wat te erg te worden. Ze ging auto's aanvallen en wilde bijten.
Dit vonden de buurtbewoners niet zo leuk. Er werd al gedreigd dat ze haar neer zouden schieten of dood zouden rijden.
Ik heb overlegd wat we konden doen om de gemoederen te bedaren. Samen kwamen we tot de conclusie dat de buurtbewoners verteld moest worden hoe het anders kon.
Dat je in plaats van de hond dood te schieten de hond ook vriendelijk kunt benaderen zodat het ook jouw vriend wordt en hij jou ook gaat beschermen. Niet geschoten is altijd mis is hier wel een mooie uitdrukking.
De dag erna kreeg ik een prachtig bericht. De vrouw van het voer had gesproken met de buren.
En de wonderen zijn de wereld nog niet uit, ze hebben het begrepen en hadden snoepbotten voor de honden gekocht. Tjonge wat een ommekeer. Van neerschieten naar het kopen van lekkers.
Ik hoop maar wel dat ze begrijpen dat de hond niet van de één op de andere dag vergeten is hoe ze tegen haar deden. Dat heeft z'n tijd nodig. Maar de eerste stap in de goede richting is gezet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten