donderdag 24 september 2015

Om op te vreten

De dagen gaan rap voorbij. Mijn ouders zijn inmiddels al weer een week op het eiland.
De verjaardag waarvoor ze kwamen is voorbij. Nog een paar dagen en dan zit hun vakantie er ook weer op. Tot dat ze gaan laten we nog zo veel mogelijk van het eiland en ons leven zien.
Vandaag zijn ze mee geweest naar de surfles van Maud. Natuurlijk hadden we ze van te voren gewaarschuwd dat ze met de les ook wel eens de baai uitgaan. Dan zie je niks van het surfen.
Maar mijn ouders hadden mazzel, de gehele les was in de baai.
Onder het genot van een drankje hebben ze gezien hoe het Maud op de plank vergaat.
En dat is best goed. Het zeil wordt steeds groter. Vorig jaar begonnen met ik dacht een 2,8 zeil en nu een 4,8. Dat zijn de meters. Zo hoog is het zeil dus. En hoe hoger en daarmee groter je zeil, hoe meer wind je vangt en dus hoe harder je gaat. 
Het is zo heerlijk hier om dit soort sporten te kunnen beoefenen. Vele malen beter dan in de koude Noordzee. Je hebt hier geen wetsuit nodig.
Thuis hebben we alle doggies nog. Er is interesse in Emma. Zoals het er nu naar uitziet komt er zaterdag iemand naar haar kijken. Ik ben benieuwd. Het zal vast goed komen, het is zo'n leuk hondje!
De andere vier rakkers hebben inmiddels dondersgoed in de gaten dat mijn moeder van de koekjes is.
Elke keer weer als ze bij ons thuis komen heeft ze iets bij haar.
En kijk eens? Zij wij niet om op te vreten? 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten