Elke dag probeer ik iets over de honden te schrijven, maar dat lukt niet altijd.
Soms gebeurd er gewoon niks, zoals vandaag. Nu was ik ook grotendeels niet thuis dus heb niet zo meegekregen wat ze uitgevroten hebben.
Ik was vandaag met mijn ouders naar de boca's. Een plek waar we eigenlijk alle visite mee naar toe nemen.
De boca's liggen aan de noordkant van het eiland. De playa's oftewel stranden liggen aan de zuidkant.
Het zeewater bij de stranden is bijzonder rustig. Zeker als het strand in een baai ligt lijkt het water wel op een meer.
Maar dan de andere kant, de noordkant. Daar beukt het water op de rotsen. Als je er dichtbij staat voel je het dreunen, maar je hoort het vooral. Een immens geluid waardoor je als je het nog niet had direct respect voor de zee krijgt!
Het mooiste punt vind ik persoonlijk boca Pistol. Een gat in de rotsen waar het water door omhoog geblazen wordt. Geweldig!
Ik heb voor jullie een filmpje gemaakt zodat je kunt zien hoe hard het gaat en hoe woest hier de zee is.
Ik hoef vast niet te vertellen dat je aan deze kant van het eiland niet kunt zwemmen. Dat is trouwens niet alleen door de woeste golven, maar ook doordat de noordkant de haaienkant is.
Haaien hebben we niet gezien, wel een ander dier.
Om bij de verschillende boca's te komen rij je per auto van lokatie naar lokatie. Soms is het daarna nog een stukje lopen. Tijdens één van die wandelingen kom je langs kronkelbomen. Ze zijn relatief laag bij de grond en vanaf de stam kronkelt het door elkaar.
Maud was namelijk met school twee keer langs dit huis gekomen en had beide keren gezien dat er een hond in een klein hokje zat opgesloten. Ze was bang dat die hond dat misschien wel dag en nacht, dag in dag uit zou zitten. En die angst is niet ongegrond, want werkelijk dat gebeurd hier!
Je snapt niet waarom mensen dan een hond hebben.
In dit geval viel het gelukkig mee. Ik had het huis in kwestie gevonden. Er zaten inderdaad twee honden in een hok, maar ze zagen er goed uit en het hok had een redelijk formaat. Ook hadden ze schaduw en water.
Het huis lag in de buurt van een restaurant. Geen idee of de eigenaar van het restaurant er toevallig woonde. Daar kon ik maar op één manier achter komen en dat was vragen.
Mijn ouders bleven even in de auto wachten terwijl ik binnen ging vragen.
Nee, de eigenaar woonde daar niet maar wist wel van de honden. Volgens hem gingen ze er 's avonds uit als het hek van de tuin dicht was. Ook hij vond dat ze er goed uitzagen. Ik kon hem daar geen ongelijk in geven. Hij vertelde mij meteen dat hij ook een aanloophondje op het terras had.
Als pup was ze daar gevonden en hij was haar eten gaan geven. En toen is ze gebleven.
Toeristen hebben hem een donatie gedaan om haar te laten steriliceren. Dat gaat deze week gebeuren.
En dan mocht ze daar blijven wonen. Op het terras, tussen de tafels. Hij vond het prima. Voordat ze kwam had hij overlast van kippen op het terras. Die had ze nu allemaal weg gejaagd en daar was hij eigenlijk best blij mee. En ik word dan weer blij van zo'n verhaal. Daar kon ik mee thuis komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten