Wel heel raar hoor. Vanmorgen maakte ik het hok open en dan word ik altijd vrolijk door alle hondjes begroet. Ja ook door Pip, die staat zelfs elke morgen even tegen me aan om te vertellen hoe blij ze is.
Vanmorgen deed ze dat voor de laatste keer. Zij had natuurlijk geen idee wat haar vandaag boven het hoofd hing. Kon ik het haar maar vertellen, dat zou het wel een stuk makkelijker gemaakt hebben.
Nu heeft ze de ochtend doorlopen als alle anderen. Eerst ontbeten en daarna lekker spelen.
Terwijl alle pups heerlijk sliepen was het tijd om langzaamaan in te pakken.
Afgelopen maandag waren we natuurlijk al bij de dierenarts geweest voor de benodigde papieren.
Toen moest ze ook in de bench. Dat vond ze niet eens zo erg en nu ook niet. Gelukkig maar.
Daarna op naar het vliegveld.
De familie Kluivert vloog vandaag met drie hondjes. Twee van het dierenasiel en kleine Pip van ons.
Het is altijd een heel gedoe op het vliegveld. De hondjes moeten eerst in hun bench gewogen worden.
Pip moest dus over naar de bench van Rosanna, want daarin zou ze vliegen.
Gelukkig liet ze alles over zich heen komen en kon ik haar rustig oppakken.
Na het weeg en incheckmoment gaan de hondjes naar achter. Daar moeten ze weer uit de bench zodat de bench door de scan kan. Er moest natuurlijk wel even gekeken worden of we niet stiekem bolletjes onder het bedje van Pip verstopt hadden.
Al die tijd ben ik erbij gebleven. Ik wilde die momenten dat ze opgepakt moest worden zelf doen.
Voor Pip die mij vertrouwt en voor mij om het goed af te ronden.
En toen was het moment om dag te zeggen. Daar ging ze dan in haar grote bench.
Dag lieve Pip. Je was een bijzonder hondje. Ik heb je al mijn liefde gegeven die ik in mij had. Neem het mee naar Nederland en doe je best. Je gaat een mooie toekomst tegemoet. Dag lieverd!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten