Onze Teddybeer is naar een superleuk forever home. Ik ben heel tevreden over zijn nieuwe ouders. Zeer begaan en lief, dat komt wel goed.
Vanmiddag kreeg ik vanuit Nederland bericht van de foster van Pip. Pip doet het ontzettend goed.
Ze was natuurlijk wat gestrest na de reis. Maar uiteindelijk heeft ze zich moe van alle emoties over kunnen geven aan de foster. Ik had de foto al gedeeld op mijn Facebook, maar deel hem nog een keer hier voor degene die niet via facebook meelezen.
Is het niet fantastisch? De blik in haar ogen is goed. Ik zie geen angst, dat maakt mij blij. Ik heb me toch wel zorgen gemaakt of het voor haar allemaal niet te veel zou zijn, maar deze foto geeft mij rust.
Rust is een woordje wat in het woordenboek van Saar maar sporadisch voorkomt.
Saar is geschat op 1,5 jaar. Het is eigenlijk gewoon nog een jonge hond. En jonge honden willen graag spelen.
Ze voelt zich happy, dat zien we elke dag weer. Een vrolijk lachend bekkie, een kwispelende staart en de tong uit haar mond. We zien wel dat ze nog steeds haar rechterachterpoot ontlast.
Daar heeft ze nog last van of kan ze niet meer volledig gebruiken. Maar in haar koppie is ze jong en wil spelen en genieten.
Het is dan ook lastig om haar helemaal stil te houden. Een beetje spelen moet kunnen.
Tico onze meest sociale doerak heeft dat dondersgoed in de gaten. Zo mooi om te zien.
Hij kan heel ruig met Luna spelen, dan vliegt de aarde je om de oren, maar weer heel teder zijn met pups. En dat doet hij ook met Saar. Hij voelt het aan.
Hier liggen ze te donderjagen op de bank. Zo spelen ze toch, maar wordt Saar niet overbelast.
Aankomende maandag wordt ze gesteriliseerd. Daarna zullen we ook voor haar op zoek gaan naar een nieuw baasje. Tot die tijd genieten wij van haar en zij van ons.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten