Onzin

Helaas zit het weer niet echt mee en bleek het vanmorgen nog steeds te regenen.

Heel veel schuiven en wijzigen in plannen is door het redelijk strakke schema niet mogelijk.

Dus ondanks de regen toch op tijd aan het ontbijt. Het hotel bood ontbijt aan dat bij de prijs inbegrepen was. Ik heb heel wat meegemaakt in hotels, maar dit sloeg wel alles.

Het ontbijt kon genuttigd worden tot 10.00 uur. Keurig om 9.15 waren we present.

Het was een buffet, maar elke bak die ik opende was leeg. Geen eieren, geen fruit, geen beleg. Het enige dat er stond was een soort machine die pannenkoeken voor je bakte en een soort instant yoghurt. Ik dacht nog, dit kan toch niet waar zijn! Even navraag gedaan bij een personeelslid waar bijvoorbeeld het brood lag. Nee, er was geen brood, dat was niet geleverd. Nou dan ga je het halen toch? Je kunt toch niet zeggen dat het incl ontbijt is en vervolgens niet de moeite doen om iets te bieden.

We hadden geen zin en gezeur en zijn naar de dichtbijzijnde supermarkt gereden om daar broodjes te halen. Dan maar zo, misschien was dit ook nog wel lekkerder ook.

Hierna zijn we richting Yosimite parc gereden. Een ritje van een klein half uur voordat we de ingang van het park bereikten. 

Bij het hotel hadden ze ons verteld dat het vandaag gratis toegang was. Een paar keer per jaar kon iedereen gratis naar binnen. Zou toch weer $30 schelen. Helaas was dit net zo waar als het aanbieden van een uitgebreid ontbijt. Onzin dus. We moesten gewoon betalen. Tot gisteren wisten we ook niet beter en was dit gewoon ingecalculeerd, dus liet ik er geen traan om. Maar raar was het wel.

Het park was erg mooi. Ik denk nog mooier als de zon schijnt en je ver kunt kijken. Nu was het bewolkt. Sommige hoge bergen lagen verscholen in een dikke laag mist of laaghangende bewolking.

De watervallen waren spectaculair en vielen met grof geweld naar beneden. Als je dichtbij stond voelde je het opspattende water op je gezicht.

Net zo mooi als de watervallen zelf vond ik ook de kolkende rivieren die het water moesten afvoeren.

We waren op sommige punten zo hoog en het was er ook nog zo koud dat er sneeuw lag. 

Youri kon zich niet bedwingen en moest er even met z'n handen in. En natuurlijk een sneeuwbal maken die vervolgens tegen de auto geknald werd.

Beren hebben we niet gezien. Het had ook bijzonder geweest als we ze wel gespot hadden. Ondanks dat er honderden leven ziet men ze ongeveer maar 40 keer per jaar. En dat is de telling over het hele park. Kansloos. Maar dat ze er echt zijn is terug te zien in de maatregels die ervoor genomen zijn.

We hebben trouwens wel andere dieren gezien. Herten, en meerdere! Ze waren totaal niet bang voor mensen en graasden rustig door toen wij foto's maakten op korte afstand.

Al met al dus een prima dagje. Veel gezien en vooral genoten. Op naar de volgende bestemming.