Lange reis

Sjonge wat een dag. Ik geloof dat ik geen voeten meer over heb. En ook geen puf meer trouwens, maar dat bouwen we vanaf morgen wel weer op. Dan gaan we genieten en alle indrukken over ons heen laten komen.

Vandaag heb ik nog keihard gewerkt om m'n hele to do list af te werken. En die is een dag voor de vakantie altijd lang. En ook al weet ik dat alles wat ik nu doe over twee dagen weer overnieuw moet, toch wil ik het netjes achterlaten.

Als een bezetene ben ik dan ook aan de poets gegaan.

Ondertussen zijn zo waar ook Abby en Bella opgehaald. Vanmorgen vroeg hing toch ineens het nieuwe baasje aan de telefoon. Ik had gisteren een berichtje gestuurd met de vraag hoe we het vandaag zouden gaan doen. Ik zag dat hij gelezen was, maar hij werd niet beantwoord. Dat gaf mij het gevoel dat ik genegeerd werd en daardoor ook de twijfel of het vandaag allemaal wel goed zou komen.

Maar jawel dus, om 09.30 ging de telefoon over ze een half uurtje later opgehaald konden worden.

Dat was wel weer erg snel. Maud was sporten en die heeft niet eens afscheid kunnen nemen.

Het is niet anders. Nu ze zo vroeg in de morgen weg waren gaf dat wel wat minder pootjes om me heen die door m'n dweil werk heen liepen.

Aan het eind van de middag heb ik Buddha de pup naar het vliegveld gebracht. Hij begreep er helemaal niks van. 

Gisteren al een korte reis gemaakt en bij mij beland. Dan vertrekt je zusje zonder jou en de dag erna zit je weer in de bench. Wel met z'n vertrouwde dekentje en een knuffeltje.

Op het vliegveld hebben we nog even een rondje gelopen toen de bench gescand werd. 

En daarna weer in de bench. Op naar Groningen. Dat is de plek waar Buddha's mandje klaar staat.

Gelukkig heeft hij geen idee hoe lang de reis nog gaat duren. Dat is vooral waar wij als mensen ons druk om maken en teveel over nadenken. Zo'n beestje overkomt het gewoon en gaat daarna gewoon weer verder. Ik weet er van niet éen dat die een trauma aan reizen of de bench heeft over gehouden. 

Gelukkig maar. Wij hebben morgen eerst een vlucht van twee uur en na een overstap alsnog weer een vlucht van acht uur voor de boeg. Wij weten wel hoeveel uur we moeten vliegen en kunnen daar tegen op zien. Soms is het eigenlijk helemaal niet erg om niet alles te weten.

Dan kan je net als Buddha het maar een beetje over je heen laten komen.