Rustig genieten

Die prachtige ultieme boom die inmiddels uitgezakt was, bleek toch groter te zijn dan gedacht.

Mijn slinger met 300 lampjes was eigenlijk net te weinig en daardoor net niet goed genoeg.

Als de boom perfect moet zijn, moet wat er in komt hangen dat natuurlijk ook zijn.

Het gevolg was dus dat ik in de ochtend weer op pad ging naar mijn ultieme kerstbomenwinkel om een 400 lichtjes slinger te scoren. Met succes uiteraard en zonder iemand hiervoor te hebben moeten lastig vallen. Het kon ook zijn dat ze bewust mij uit de weg bleven. Misschien herkenden ze me nog van gisteren. 

Als een kind zo blij kon ik weer naar huis om de 300 lichtjes uit de boom te halen en de 400 lichtjes ervoor terug te hangen. Alle slingers met lampjes die je hier koopt knipperen. Ik heb nog geen lichtjesslinger gezien die niet kon knipperen. Gelukkig zit er ook een knopje aan de slinger waarop je de standen in kunt stellen.

Van standje epileptisch naar zen. Doe mij die laatste maar.

Terwijl ik druk mijn boom aan het decoreren was waren er een aantal viervoeters die dat toch echt helemaal niet belangrijk vonden. Een opgegraven bot, dat was pas belangrijk.

Geen idee wie het bot wanneer ingegraven had, maar wat ik wel zag was dat Tico ermee in de weer was en de rest daar stikjaloers naar keek.

Het zijn dan net kleine kinderen. ' Het is niet eerlijk'. ' Ik wil ook'. Je hoort het ze denken.

Om ruzies te voorkomen heb ik de rest ook wat lekkers gegeven.

Luna kwam nog wel binnen. Niet omdat ze mijn versieractiviteiten nou zo geweldig interessant vond, maar meer omdat ze weet dat de rest buiten blijft en zij dus binnen rustig kan genieten.

Rustig genieten heb ik vanmiddag gedaan toen Maud aan het windsurfen was.

Veel kan ik op dat moment toch niet doen, dus kan ik het er maar beter van nemen.

Tijdschriftje mee en voeten hoog, wie doet je wat.

En af en toe schieten we een fotootje van dochterlief. Ook niet echt om moe van te worden.

Degene met het blauw groene zeil is Maud. Het valt niet mee om te blijven staan.

Hoe meer ervaring je hebt hoe groter je zeil wordt en dus hoe meer wind je vangt.

Dan is het hard werken om je zeil goed vast te houden. Gelukkig heeft ze ook een trapeze, een harnas om je middel met een haak die je aan de giek kunt bevestigen. Maar toch aan het eind van de les is Maud bekaf en voelt ze haar spieren wel. Mijn spieren hebben nergens last van na zo'n middagje chillen. Ik heb alleen de spieren van mijn blaas goed kunnen trainen. Ze hebben er namelijk geen wc.