Grote stappen

Nog nagenietend van gisteren mochten de kinderen vandaag drie kwartier later starten dan normaal.

School begint hier om 7.15, vandaag dus om 8.00. Vonden ze bij mij helemaal niet erg.

Ze hebben zo lang mogelijk gelegen, want meer dan aankleden en tandenpoetsen hoefden ze niet te doen. Ontbijten deden ze op school. 

Het blijft bijzonder als je er over nadenkt en bij stil staat. Alles is altijd buiten.

Of het nou maart, juli, september of december is, je kunt altijd buiten zitten en dus ook buiten ontbijten.

Na het ontbijt werd er naar Curaçaose traditie opgeruimd en schoongemaakt. Lokale inwoners gooien bij zulke acties de hond eruit. Ik heb nog voorgesteld om de directeur in de mondi te dumpen.......

Om 11.00 zat het erop en mochten ze naar huis. Nog niet helemaal vrij, want ze hadden zich opgegeven voor het kerstdiner. Dit was op vrijwillige basis. Hoogst verbaasd was ik dan ook dat Youri zich opgegeven had. Maar al snel bleek Maud hier invloed op uitgeoefend te hebben. Die kan namelijk van dit soort activiteiten erg genieten en blijkbaar heeft ze haar broertje met haar enthousiasme zo ver gekregen ook deel te nemen.

In de middag hebben de kinderen alvast een beetje genoten van hun vakantie. Het huiswerk in de kast gelegd tot nader order. Nu even niet.

Ik heb geen vakantie, ik heb juist volle bak. En al een tijdje, dus aanpoten met zoveel honden.

Boris kon eindelijk weer eens lekker gewassen worden. Met hechtingen mag het niet en die heeft hij een behoorlijke tijd gehad. 

Toen Boris net bij ons was heb ik ook foto's gemaakt van zijn wasbeurt. Zie eens hoe zielig hij hier nog keek. Dit was begin oktober.

En kijk hoe hij nu staat. Totaal anders. Hij was relaxt, genoot er eigenijk wel van. Staart omhoog, totaal geen stress.

Meneer maakt grote stappen. Dat doet me goed.

Er is nog een meneer die grote stappen maakt. Youri heet hij. Hij begint zo waar te groeien. 

Met z'n 14 jaar is hij nog steeds wel een onderdeurtje, maar ik zie verschil. Nog even en hij is mij voorbij. Vanavond voor het kerstdiner moesten ze in nette kleding verschijnen. 

Youri wilde zelfs een blouse. En toen hij zei misschien doe ik wel gel in m'n haar viel ik helemaal van mijn stoel. Sinds dat hij zinnen met meer dan drie woorden maakt bepaalt hij zelf z'n kapsel.

"Nee geen gel" was één van de drie woordzinnen die ik vroeger regelmatig hoorde.

Nu dus weer gel. Alleen pech voor hem, dat tover ik niet 1,2,3 uit een kastje. Volgende officiele gelegenheid een foto van Youri met gel.

Nu nog even zonder.