maandag 21 december 2015

Bezoek voor Binky

Wat heerlijk, we zijn allemaal vrij en thuis. Iedereen geniet op zijn manier van de rust.
Niks hoeft en veel mag. Geen tennis, geen surfen en geen dringende telefoontjes van het werk.
Van mij mag het nog weken zo doorgaan.
Vanmorgen heb ik kijkers voor Binky gehad. Eigenlijk zo uit het niets.
Gisteren had ik contact met iemand die vrienden had die een hondje zochten en vanmorgen stonden die vrienden al voor de deur.
Deze mensen hebben en paar maanden geleden al een tweede hondje via een stichting geadopteerd.
Helaas is dit hondje een paar weken geleden plotseling overleden. Hun achtergebleven hondje vond een speelmaatje wel heel gezellig en is nu weer erg alleen. Nadat ze hun verdriet een plekje hebben kunnen geven zijn ze weer op zoek gegaan. Of ze binky adopteren is nog niet helemaal zeker. Ze waren er nog niet uit. Niet omdat Binky niet leuk is, maar omdat ze er misschien emotioneel toch nog niet aan toe waren.
We zullen het zien. Morgen of overmorgen word ik terug gebeld. 


Als hij geadopteerd zou worden heb ik alleen Vera nog. Na het massale delen op Facebook heeft zich wel iemand als kandidaat gemeld, maar of dit wat wordt weet ik niet.
We zoeken nog even verder voor het geval de kandidaat niet geschikt is.
Saar begint langzaam te wennen bij haar nieuwe baasjes. Ze snapt alleen nog niet dat je ook op grind mag plassen. Hier was ze gewend om naar buiten te gaan en in de struiken of op het gras te plassen.
Bij haar nieuwe baasje hebben ze geen gras, heel raar, ze snapt er niks van. Met als resultaat dat ze nu ongelukjes binnen heeft. Wel sneu, maar ze zal het heus gaan begrijpen. 
Boris heeft gelukkig geen ongelukjes binnen. Die doet het eigenlijk heel erg goed.
Hij is zelfs al uit zichzelf bij zijn nieuwe baasje gaan liggen. Wauw! 
Maud en ik hebben vanmiddag de eerste kerstinkopen gedaan. En dat was maar goed ook. De vakken waren al aardig leeg. Even een container nieuwe voorraad laten aanvoeren duurt wel even.
Als je dus mis grijpt heb je pech. Deze kerst zullen we voor het eerst gescheiden eten.
Maud is een kerstdag bij haar vriendje uitgenodigd en eet hierdoor niet met ons mee.
Kleine meisjes worden groot. En wij worden oud.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten