Toen ik vanmorgen bezig was met honden voeren en wij ons aan het voorbereiden waren om richting een brunch te vertrekken, kreeg ik een berichtje.
In de buurt van de plek waar mamahond gevonden was waren nu toch pups gesignaleerd.
De vrouw die mamahond al vanaf zondag in de gaten hield had al meerdere keren het gebied afgespeurd naar pups. Telkens weer zag ze alleen de mamahond, maar geen kleintjes.
Na een paar dagen ging ze ervan uit dat de pups daar niet waren. Waar dan wel was gissen.
Ze konden al weggegeven zijn, dood of ergens anders gedumpt. Er is hier op dit gekke eiland heel veel mogelijk.
Hoe fantastisch was het dan ook dat ze vanmorgen weer een keer ging kijken en wat zag ze toen?
Vier hongerig pups zoekend naar eten. Ze had gelukkig puppenbrokken bij zich die ze gulzig opgegeten hebben.
Natuurlijk werd ik direct op de hoogte gebracht. Er moest een hereniging gaan plaats vinden.
Hoe jammer ik het ook vond, ik kon deze vier er niet nog eens bij hebben. Er moest een andere foster gezocht gaan worden. Betekende wel dat we weer afscheid van mamahond zouden gaan nemen.
Jammer, want het was echt een schatje. Maar vier hondjes erbij kon echt niet.
Er werd een Facebook bericht geplaatst met een noodoproep. Wie had er op deze eerste kerstdag nog plek in zijn herberg? En gelukkig, er werd iemand gevonden. Bekenden van mij die dichtbij wonen zodat ik nog eens kan komen kijken en waarbij ik weet dat de hondjes er goed zitten. Wat fijn!
Dit alles werd geregeld terwijl wij inmiddels al aan de brunch zaten. Ik kon er niet veel in betekenen, maar werd wel op de hoogte gehouden.
De pups werden ondertussen van straat geplukt en naar de foster gebracht.
In de middag hebben we mama herrenigt met haar baby's. Wat waren de pups blij om hun moeder weer te zien! Zo mooi. In het kader van de kerstgedachten en het gezellig samen zijn is dit wel een 100% score. We hadden een filmpje gemaakt, maar helaas is er iets niet goed gegaan en is die mislukt.
Bij deze nog wat foto's.
Alle vier begonnen ze direct met het drinken van melk. Eindelijk weer bij mama.
Ze mogen nu even bijkomen met elkaar in het hok. Morgen gaan ze met hun nieuwe roedel kennismaken.
Een verhaal met een eind waar niemand van heeft durven dromen. Eind goed al goed. Een mooiere kerst is bijna niet mogelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten