Alles oke

Vanmorgen is de vluchtbegeleider die zaterdag Boris op haar ticket meeneemt naar de veterinaire dienst geweest. Het is altijd een heel gedoe. De vluchtbegeleider moet er zelf met paspoort bij aanwezig zijn. Uiteindelijk krijg je een soort postzegels, een paar stempels en een rekening die je natuurlijk ook direct moet betalen en daarna kun je weer gaan. Het neigt erg naar een onzinnige handeling, maar ja veranderen kunnen we het toch niet.
Maar gelukkig kunnen we het afvinken, het is gelukt. Dit maakt dat hij er nu niet alleen fysiek klaar voor is, maar ook qua papieren handelingen. 
Helaas kan ik hem niet vertellen wat er gaat gebeuren, dat is het enige waar in ik hem niet kan bijstaan.
Dat zelfde geldt natuurlijk voor Saar. Ik heb vandaag gehoord dat de hekken in orde zijn. De familie is er klaar voor om haar te ontvangen. 
Ben ik er ook klaar voor? Ja wel, dit is ook moeilijk, maar toch net anders. Saar hoeft geen lange reis in haar eentje te maken. En de familie waar ze naartoe gaat heb ik al uitgebreid ontmoet. Het voelt goed en is goed. Saar kan aan haar nieuwe leventje beginnen. 
Het gezin in Nederland voelt ook goed hoor, begrijp me niet verkeerd. Anders had hij echt niet weggegaan. Ik ben toch wel kritisch, zeker voor honden met zo'n verleden. Ik zou alleen zo graag Boris mentaal ook willen bijstaan.
De grote bench waar hij in vervoerd gaat worden is mijn eigen bench. Alleen die is begin december ook gebruikt om een aantal honden uit het asiel van hier naar Nederland te vervoeren. Vanavond kwamen de lege benches met dezelfde persoon die de honden mee had genomen weer terug.

We doen dit alleen met Arke, nu Tui.

KLM vraagt voor het vervoeren van een dier €200, of het nou een dwergpoedel of Mechelse herder is.

Bij TUI gaat het op gewicht en kan je voor niet te gek veel geld gewicht bijboeken.

Gelukkig vinden we ook nog wel regelmatig mensen bereid die een hond of lege bench willen meenemen. Nu dus alles weer hier.