zondag 13 december 2015

Imponeren

Na een paar drukke dagen was het heerlijk om vandaag eens even niks op de agenda te hebben.
En met even niks bedoel ik ook echt even niks. Ik heb alle social media gelaten voor wat hij was en een tijdschrift gepakt. Niks aangenamer dan lezen op een bedje bij het zwembad.
Over het algemeen nooit alleen trouwens, want er propt zich altijd wel een hond op het al niet al te brede bedje. Maar die drukte kan ik er nog wel bij hebben.
Genieten van rust is één ding, maar genieten van stilte is een vrijwel onmogelijk opgave op dit eiland wat 24/7 leeft. Altijd is er wel ergens een feestje. En dan wordt er echt niet gelet op de hoeveelheid decibellen die hierbij geproduceerd worden. Een feestje is pas een feestje als de muziek luid en duidelijk door iedereen van voor naar achter gehoord kan worden.
Is het geen feestje dat we horen dan zijn het wel de honden die een feestje bouwen. Lekker blaffen om niks, om een afgestoken rotje of om een soortgenoot die voorbij loopt. 
Het zou me toch wat zijn als wij ook naar elke soortgenoot moeten blaffen! Nee, imponeren op soortgenoten gebeurd hier heel anders.
Vooral de soortgenoten met testosteron hebben een bijzondere manier van imponeren, zeker als ze in het bezit zijn van een motorvoertuig. Het liefst laten ze met veel herrie horen waar hun voertuig allemaal toe in staat is. Hard remmen, spinnen, knalpijpen als uitlaat. Ik raak er niet van onder de indruk, maar misschien andere soortgenoten wel. Als ze geen vierwielig voertuig hebben, maar zo'n ding op twee wielen dan is het geweldig stoer om een wheelie te maken. Het liefst bij een stoplicht, daar tref je de meeste kijkers. Als het misgaat geeft dat dan wel weer een extra dimensie voor de kijker.
En mis gaat het hier nog wel eens. Is ook niet raar naar als je kijkt hoe er gereden wordt en wat ze aanhebben, of eigenlijk niet aan hebben. Er wordt hier zonder helm in korte broek en t shirtje gereden. En dan ook nog een wheelie maken is echt heel stoer. Gelukkig hebben ze tegenwoordig een monument voor omgekomen motorrijders. Daar komt dan heel stoer je naam op. 
Maar ik blijf toch nog een beetje een nuchtere Nederlander die het motto hanteert doe maar normaal dan doe je al gek genoeg. Geen spinrondjes met mijn Kia sportage deze keer, maar gewoon een normale rustige zondag.
Met nu in de avond zicht op mijn kerstboom die ik op verzoek nog even een plekje op mijn blog geef.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten