vrijdag 1 mei 2015

Zand, zand, zand

Ik ken nog een liedje van vroeger dat ging over zand op je boterham, zand in je haar. Bah wat voelt dat naar. Zand in je oren, van achter en van voren . Zand, zand, zand.
Oké. Lichtelijk overdreven, maar het komt een goed eind in de richting.
We hebben namelijk te maken met een overdosis zand.
We hebben altijd al zand. Zand op het strand. Maar ook gewoon zand in de lucht.
Door droogte verspreid zand en stof zich makkelijk en snel.
Ik weet al niet eens meer wanneer het voor het laatst geregend heeft. Misschien een keer 's nachts maar dan heb ik mijn oogjes dicht.
Maar nu hebben we dus extra zand. En wel helemaal uit de Sahara. Niet gebracht per boot, maar door de wind.


Zijn we er blij mee? Mwah, niet echt. Dat betekent nog vaker vegen, stofzuigen, auto wassen, ramen wassen en noem maar op.
Maar buiten dat om is het toch een mooi verschijnsel dat de wind het zand duizenden kilometers ver kan brengen.
We bouwen nog maar wat extra zandkastelen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten