Kleine uitbreiding

Het was even stil op het blog wat betreft de (zwerf) honden, maar achter de schermen gaan we gewoon door hoor.

Dinsdagavond werd ik gevraagd of ik er nog een pup bij kon nemen. Ach, waar er één kan kunnen er ook twee. En vaak is dat ook nog leuker voor de pups.

Deze pup was ergens moederziel alleen gevonden. Ook weer tig vlooien en teken en vooral honger.

De vindster heeft hem naar de dierenarts gebracht waar ik hem weer heb opgehaald.

Er was een heel welkomstcommitee opgesteld toen ik laat weer thuis kwam. En jawel, alweer goedgekeurd. Wat een makkelijke honden heb ik toch.

De dag erna zag ik pas echt wat voor hummeltje het was. Gino, de blonde die ik van de week binnen had gekregen was ook erg happy met een speelkameraadje. Weet alleen niet of dit wederzijds is.

Het kleine zwartje heeft het wel te stellen met Gino.

Gelukkig hebben ze samen ook leuke momenten.

En om te zorgen dat Gino zijn kauwbehoefte niet los laat op blacky hebben we maar een paar kauwstaven aangeschaft.

We hebben deze week ook de honden bij de dumpplek gevoerd.

Hele bange schichtige honden die je pas ziet als je weer in je auto zit.

We hebben meerdere bakken en schalen met water en voer zodat ze allemaal tegelijk kunnen eten.

Zodra ik weg ben komen ze.

Deze honden werden heel lang door één mevrouw dagelijks gevoerd. En ondanks dat dit altijd op hetzelfde tijdstip en dus door dezelfde vrouw was, zijn ze nog steeds erg schuchter.

Liefde kunnen we ze dus helaas niet geven, maar wel een volle buik zodat ze zonder honger buiten kunnen leven. Het is niet anders.