Natuurlijk ben ik niet helemaal van gisteren, maar een hoop handelingen vergeet je toch snel.
Wat dacht je van geschakeld rijden in plaats van automaat? Of overal je knipperlicht aan doen?
Gisteren wilde ik in een winkel pinnen. Ik gaf de cassiere mijn pinpas.
Die kreeg ik dus weer terug en kreeg ook direct op een hele vriendelijke manier (not) te horen hoe het wel moest. Sorry hoor. Ik ben dat niet meer gewend.
Op Curacao geef je de pas af aan de cassiere. Zij stopt hem in de automaat, typt alles in en jij doet de pincode. Daarna krijg je de pas met een copy pinbon en kassabon terug.
Het went blijkbaar snel, want ik was alweer vergeten hoe dat hier werkt.
Wat we niet vergeten zijn is hoe lekker bepaalde producten hier ook al weer waren.
Een echte ambachtelijke slager hebben we niet op Curacao. Het is dan ook echt elk jaar weer een feest om even weer die drie bakjes filet american en salade te halen.
Als je iets niet voortdurend kunt krijgen ga je het extra waarderen als je het wel weer kunt eten.
Dat geldt ook voor de echte friet van snackbar Frieteria. Alle tijd in Dronten was dit ons vaste adres voor de vette hap. Zelfs ons afscheidsfeest hebben we in hun lunchroom gevierd.
Hoe leuk is het dan ook om elk jaar er nog even een frietje te doen.
Het is leuk om te merken dat men nog steeds wie je bent. Ook bij de snackbar wordt mijn blog gelezen! Geweldig toch!
Daarna weer terug naar Almere. Wat mij opvalt is dat het voor een toerist cq buitenstaander niet meer te volgen is welke snelheid je nu op welk stuk van de snelweg mag rijden.
Wat een warboel aan borden zeg! Het stuk Almere-Dronten valt dan nog mee, maar ik heb al heel wat kilometers gemaakt deze week en het was me zeker niet overal duidelijk. Ik merk dat ik maar voor de zekerheid langzamer ga rijden.
Het lijkt allemaal zo goed geregeld, maar ondertussen is het voor een buitenstaander niet te volgen.
Nu maar hopen dat ik niet achtervolgd wordt met een mooie brief van het CJIB.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten