vrijdag 10 april 2015

Terror Tico

De dag begon vanmorgen vroeg. Dat is altijd zo als je terug bent gegaan in de tijd. Ik heb het gisteren tot 22.00 uur volgehouden, toen was het echt klaar.
Maar ach, zo op deze manier hadden we een lange dag om stil te staan bij de verjaardag van Maud.
16 alweer en een hele dame.
Als kadootje van ons mag ze gaan parasailen. Dat is hangend aan een parachute met een boot de lucht in getrokken worden en dan heerlijk hangen en kijken.
Helaas kon dit onmogelijk vandaag verzilverd worden, ook al hadden we dat natuurlijk wel graag gewild. Maar vanwege de harde wind is het op dit moment onverantwoord.
Prima! Ik ben allang blij dat ze het dan cancelen in plaats van willens en wetens door laten gaan vanwege het geld. Omdat het nu het windseizoen is zou het nog wel even kunnen duren voordat de tegoedbon geïnd kan worden. Maakt niet uit, komt vanzelf.
Vanmorgen hoorde ik wat gefladder onder een struik vandaan komen. Tico hoorde dat ook en was er als de kippen bij. Hij kwam onder de struik vandaan met een duif in zijn bek.
Ik gilde dat hij los moest laten en dat deed hij zowaar. De duif lag eerst op z'n rug, draaide zich daarna om en vloog een ander stuk met bosjes in. De duif was duidelijk erg geschrokken en bleef een tijd zitten in de struiken.
Dit hadden de dieren in eerste instantie niet in de gaten. Maar ja, dat kon natuurlijk niet lang duren.
Om een bloedbad voor te zijn heb ik de duif met een handdoek gevangen en in het hondenhok gezet.
Kon hij daar even bijkomen.


Vanmiddag ben ik gaan tennissen. Was alweer even geleden, dus daar had ik dan wel weer zin in.
Terug gekomen zie ik dat de deur van het hondenhok open staat.
Ik vraag Erik of hij de duif al had los gelaten. Nee zei hij. O nee, dat is niet goed.
En ja hoor. Terror Tico had de deur naar binnen weten te duwen en had de duif alsnog te pakken gehad. Arme duif! Al die moeite van mij ook voor niks geweest. 
En hoe weet ik zo zeker dat hij het was? Omdat hij nog minstens zes keer bij het hok is wezen kijken of dat ik er misschien alweer een nieuwe duif in had gezet. Eh nee Tico, dit gebeurd me namelijk geen tweede keer. Volgende keer zet ik een gewonde vogel in een kattenbench. En dan ook nog ergens waar Tico niet bij kan.
Vanavond zijn we uit eten geweest. Voor de verjaardag van Maud en ook voor onze trouwdag morgen. 18 jaar getrouwd zijn en een dochter die 16 is geworden maakt samen een goede rede om uit eten te gaan.
We zaten lekker aan het water en hebben genoten van het elkaar en het eten.
Als verrassing was er speciaal voor Maud nog een bijzonder toetje.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten