Het was heerlijk! Nu had ik allemaal plannen, maar zelfs terwijl je in een hotel vertoefd zitten er maar 24 uur in een dag. Jammer, had van mij wel het dubbele gemogen.
Nu ga ik dus toch weer naar huis met een ongelezen boek en een aantal niet aangeraakte tijdschriften.
Wel heb ik een uitgebreid bad kunnen nemen en heb ik wel degelijk twee hele tijdschriften uit kunnen krijgen.
Eigenlijk had ik er voor vandaag nog een aantal gepland. Ik moest om 11.00 de kamer verlaten en wist tot gisteravond nog niet precies hoe laat ik Youri zou ophalen.
Ik had gedacht dan lekker met een bakkie thee in de lobby mijn tijd wel door te komen.
Helaas werd het helemaal anders. Mijn telefoon stond vanmorgen vol met berichtjes.
Youri was gisteravond ziek geworden en heeft vannacht overgegeven.
Ik was al niet meer online toen hij s nachts in de weer was, maar zijn vader wel. Toch handig dat tijdsverschil.
Toen ik vanmorgen dan ook contact zocht met hem was hij het al best zat. Hij wilde graag naar huis.
Snap ik. Ondanks dat het heel gezellig was, is ziek zijn in je vertrouwde omgeving met dierbaren om je heen toch echt fijner.
De vraag kwam dan ook of ik hem zo snel mogelijk op wilde halen.
Dat heb ik gedaan. Om 11.15 stond ik daar voor de deur.
Wat een domper om zo'n leuk weekend. Niet voor mij, maar voor Youri.
Voor mij werd het vooral even schakelen. Ik had namelijk mijn ouders willen verrassen met een extra bezoekje van mij. Ik had door willen rijden naar Den Haag in plaats van naar Almere en zou daar dan spontaan een nacht slapen. Ik moet er morgen namelijk toch zijn in verband met de paasbrunch.
Maar ik heb toch besloten naar Almere te rijden. Daar had ik voor Youri al zijn schone spullen.
Hij ligt daar het rustigst.
De gehele rit van Zeeland naar Almere heeft Youri geslapen.
Het is maar te bezien of hij morgen meerijdt naar Den Haag.
Overgegeven heeft hij niet meer, maar gegeten ook nog niet.
Jammer dat dit buikgriepvirusje ons toch net heeft weten te vinden. Als je thuis ziek bent tot daar aan toe, maar tijdens je vakantie is wel heel sneu. En de tijd is al zo kort.
Nu maar duimen dat Maud en ik het overslaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten