Er zijn genoeg honden die hulp nodig hebben hoor, daar gaat het niet om. Maar we zitten vol!
Er zijn geen fosters meer die plek hebben voor nog meer schrijnende gevallen.
Twee weken geleden is er een hond van straat gehaald die zo hoog zwanger was dat steriliceren echt niet meer kon. Twee weken zijn we in spanning geweest wanneer de pups zouden komen.
Maar die kwamen niet. Uiteindelijk moest er een keizersnee aan te pas komen om de pups te halen.
En dat was maar goed ook. Tijdens de operatie bleek al dat het teefje deze bevalling niet zelf had kunnen doen.
Twaalf pups werden er uiteindelijk geboren. Mama had het zwaar, heeft veel bloed verloren en moest echt bijkomen. Helaas heeft ze totaal geen melk. Oei, dan zijn twaalf pups veel.
In allerijl werden er extra fosters opgetrommeld om ieder een paar pups onder de hoede te nemen.
Ze moeten nu namelijk allemaal geflest worden en dat dan om de twee a drie uur. Ik heb het gedaan met de pups van Luna, het is ontzettend veel werk. Respect voor de fosters.
Maar dat betekent dus echt dat we nu bommetje vol zitten.
Daarbij kosten pups die flessenmelk krijgen heel veel geld. De blikken poeder kosten rond de 45 gulden per stuk. Dat drinken ze zeker nog wel een week of vijf.
Een klein gelukje bij een ongeluk. De moeder met zes pups die we maandag opgehaald hebben heeft er nu drie pleegkinderen bij. Dat scheelt er weer drie flessen. Mamahond vond het goed. Ze schelen maar twee dagen van elkaar.
Ik heb zelf geen flessenpups. Ik heb hier nu vijf honden rondlopen en dat is goed zo.
Eerst de twee fosters er weer uit en dan pas weer nieuw erin.
Met onze fosters gaat het goed. Shoko is genezen van haar sterilisatiewond en geniet enorm. Ze is zo blij als ik thuis kom na even te zijn weg geweest. Als een soort blije pup springt ze dan in het rond.
Ook geeft ze veel likjes en kwispelt zo hard dat het je bijna zeer doet. Shoko is toe aan een forever home. Daar gaan we nu actief naar op zoek.
Coco is vrijdag gesteriliseerd. Zij had helaas wat last van haar wond en een plek erom heen.
Voor haar heb ik nu antibiotica. Ondanks dat is ze happy en speelt met kap en al gewoon lekker met Tico.
Omdat het hier dus rustig is met de hondjes konden Maud en ik vandaag even lekker naar het strand.
Geen rescueday, maar een beachday. Is ook wel eens lekker.
Maud heeft speciaal voor jullie de foto's gemaakt.
Het was er heerlijk. De afgelopen vier weken is er regelmatig een mantarog in zee bij dit strand gespot.
Daar hadden wij onze zinnen wel op gezet, leek me gaaf. 2 meter breed hoorde ik zeggen door mensen die hem al eerder gezien hadden.
Helaas zat het er voor ons vandaag niet in. Maar we komen snel weer een keer terug. Rondom een mantarog snorkelen lijkt me een unieke ervaring.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten