woensdag 15 april 2015

Goed geïntegreerd

Het is alweer een ruime maand geleden dat mama Mira met haar kroost bij mij werd gebracht.
Weten jullie het nog?


Vijf pups nam ze mee.
De eerste dagen ging het wat moeizaam. Ze deed erg onaardig tegen Tico en Luna die het juist zo goed met haar voor hadden.
Het was zelfs even de vraag of ze wel kon blijven omdat ze gromde en onze honden constant weg joeg. En daar waren die van mij dan weer niet zo van gediend.
We hebben het toch volgehouden. In de eerste week hebben we ervoor gezorgd dat ze lekker kon bijkomen en hielden we onze honden een beetje op afstand.
Haar pups werden geadopteerd en mama Mira die straks Coco gaat heten bleef nog even bij ons tot de nieuwe eigenaren zijn verhuisd.
Toen was het even afwachten wat ze zou gaan doen. Bleef ze zo chagrijnig tegen onze honden of zou dat nu bijdraaien nu ze niet meer de verantwoording over haar pups had.
Gelukkig gebeurde het laatste.
Heel langzaam zagen we vooruitgang. Even bij je staan voor een likje, niet meer grommen naar Tico en Luna en er werd zelfs af en toe gekwispeld.
Wat is het toch een prachtig proces om een onzekere wat bange hond zo te zien opbloeien. Deze hond is nog jong, waarschijnlijk pas 1,5 jaar. In haar leventje heeft ze nog geen zorgeloze hond kunnen zijn en heeft ze zelfs al een nest puppy's moeten groot brengen.
Spelen kende ze niet. Ze deed het niet met de andere honden laat staan met mensen.
Maar nu, we zijn nu 3 weken verder zonder pups, zien we een jonge speelse hond die er geen genoeg van kan krijgen.
Onze o zo sociale Tico heeft het weer voor elkaar. Hij heeft er een maatje bij, al is het nog maar voor even.
Maar wat een plezier hebben ze samen! Ze spelen de hele dag door totdat het dripsysteem om 21.00 aangaat.


Als honden beter in hun vel zitten zien we vaak ook wat boevengedrag naar boven komen.
Zo stond mama Rosa op m'n eettafel.
Coco is gek op brood. Zal ook wel uit het verleden komen. Luna heeft dan namelijk ook zo sterk. Ze heeft nog liever brood dan een hondenkoekje.
Brood is dan ook niet veilig. Nergens niet, ook niet op het aanrecht.
Ik weet nu trouwens ook dat ze heel snel is.
Ik had twee boterhammen geroosterd, wilde een pot koffie zetten en gooi buiten het koffiezakje weg, weg brood!
Dat kunnen er dus twee zijn. Ik ben op zoek gegaan naar de dader.......en betrapt.


Maar verder is ze wel lief hoor, haha.
Ze geniet steeds meer van menselijk contact, komt haar aandacht halen, blaft al heel waaks als ze iets hoort en valt eigenlijk niet op in de roedel.
We zullen haar nog missen als ze over twee weken naar haar nieuwe huisje vertrekt.
Nog maar even van genieten dus.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten