We kennen allemaal wel het gevoel onmisbaar te zijn. Een gevoel is natuurlijk wat anders dan de werkelijkheid, maar we functioneren er wel naar.
We rennen en vliegen, zijn altijd in dienst van ons gezin en plaatsen ons zelf vaak naar de achtergrond.
En mochten jullie je niet aangesproken voelen, ik voel me absoluut wel zo. Misschien vaak eerder onbewust dan bewust.
Deze trip naar Nederland stond al even gepland. We beginnen dan met dat we weten wanneer we aankomen en wanneer weer vertrekken.
In de loop van de tijd worden dan langzaamaan de dagen gevuld en voor je het weet zit alles vol.
Vol met leuke ontmoetingen natuurlijk, maar nu zat er ook nog een mooi momentje voor mezelf in.
Youri heeft namelijk al een jaar of drie vrienden met wie hij Skypt en online spelletjes speelt.
Deze jongens wonen in Zeeland en Youri wilde heel graag ze een keer ontmoeten.
Het is een beetje zoals vroeger toen we nog penvrienden hadden. Je weet heel veel van elkaar maar je hebt elkaar nog nooit gezien.
Nu is Zeeland niet echt om de hoek. Reistijd 2 uur en 10 minuten zonder file en gegarandeerd ongeveer een hele tank benzine leeg. Wat is dan wijsheid. 4,5 uur in de auto en een tank heen en een tank terug en twee dagen later hetzelfde verhaal? Of het geld wat ik qua benzine wegrij omzetten in een hotelovernachting? Ik heb voor het laatste gekozen.
En zo zit ik dus hier.
Helemaal alleen maar absoluut niet zielig. Nee eigenlijk is het zalig!!
Ik heb nog nooit in een hotel vertoefd zonder man en of kinderen. Heerlijk om geen verantwoording te hebben voor het koken, het huishouden, de dieren. Even nu echt helemaal niks!
Youri vermaakt zich prima bij zijn vriendjes, Maud heeft haar beste vriendin Mandy bij oma te logeren en mams gaat zo heerlijk in een warm bad.
We zullen zien hoe leuk ik het morgen nog vind, maar voor nu "wat een verwennerij"!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten