zondag 19 april 2015

Volle bak

Op dit moment is het druk in casa di Sandra.
Vijf honden heb ik tijdelijk. Maar ja, als je een moederhond met vijf pups kunt handelen, kan ik zeker weten twee extra volwassen honden aan.
Er is denk nu geen inbreker die het in z'n hoofd haalt om over het hek te komen. Hangen er vijf kaken in z'n kuit.
Coco is natuurlijk hier nog maar even. We wachten op het bericht dat haar nieuwe eigenaren over zijn naar hun nieuwe huis en Coco welkom is.
Afgelopen donderdag ben ik meegeweest naar het Brionplein. Dit is een groot plein midden in het centrum naast de pontjesbrug en de barkjes (marktkramen).
Op en rond dit plein leven ook zwerfhonden. Op zich nog een redelijk veilige plek qua autoverkeer, maar niet iedereen is weer gediend van zwerfhonden op hun terras.
Tussen de zwerfhonden liep een zwangere hond. We dachten hoog zwanger zelfs. Bevallen op een druk plein vol toeristen en daarna met de pups aan de wandel leek ons geen goed plan.
Omdat het een hele lieve hond zou zijn ben ik mee geweest om haar te vangen en daarna zo snel mogelijk te laten zien door een dierenarts. Degene die de melding had gedaan had al een afspraak bij een dierenarts staan. Prima, ik rij er wel achter aan.
Gelukkig bleek de hond minder zwanger dan we dachten. Ze was nog te steriliceren, de pups waren nog geen pups maar vruchtzakjes. Het is best een moeilijke kwestie, maar met het overschot aan dieren en het daarbij horende leed moeten we deze beslissingen nemen. 
Degene die de melding had gedaan en ook contacten had met de dierenarts heeft voor elkaar gekregen dat de hond is gesteriliseerd door Stichting dierenhulp. Super dat deze organisatie zich inzet voor het castreren en steriliseren van honden en katten. Op die manier wordt het overschot langzaam aan verminderd. Omdat de meldster zelf geen plek voor de hond had, heb ik haar weer opgehaald bij de dierenarts en meegenomen.
Zo terug zetten op straat nadat je baarmoeder verwijdert is kan echt niet! Dus mag ze lekker bij ons bijkomen. En wat vindt ze dat fijn!! Wat een lieverd en wat zal ze allemaal hebben meegemaakt!
Zodra je haar kant uit komt duikt ze in elkaar en gaat op haar rug liggen. Hiermee laat ze totale onderdanigheid zien en zegt ze eigenlijk ' ik doe niks, ik ben lief, doe mij alsjeblieft ook niks' En die of ogen dan erbij. Ik vind het wonderbaarlijk hoe een hond de mens kan blijven vertrouwen. Aan haar gedrag kan je merken dat ze echt wel het één en ander heeft meegemaakt.
Zo'n lieve hond die graag goed wil zijn voor de mens zetten we liever niet terug.
We gaan dan ook er alles aan doen om te kijken of we een huisje voor haar kunnen vinden.
Eerst opknappen, dan ontwormen, inenten en vervolgens naar een forever home. Zou toch een mooi happy end zijn. We gaan ervoor!




Geen opmerkingen:

Een reactie posten