Ook nu waren er Nederlandse toeristen die verschrikkelijk geschrokken waren van alle zwerfhonden hier in de straten. Menig zak voer is uitgedeeld, maar om één hond maakten ze zich extra zorgen.
Deze was zo mager dat de heupbotten eruit staken. Morgen gingen ze terug haar Nederland en zo wilden ze hem niet achter laten.
Ik had het gelezen en de stichting van Samira waar ik voor foster was ook al getagd.
Na wat overleg samen om te kijken of we eventueel indien noodzakelijk een plekje voor hem hadden heb ik contact gezocht met de toeristen.
In de loop van de middag ben ik er heen gereden om een inschatting te maken. Gelukkig was de hond aanwezig en konden de toeristen hem dus makkelijk aanwijzen.
De hond was inderdaad mager. En daarbij ook niet zo gediend van mensen. Hij wilde wel bij je komen voor een stuk worst, maar oppakken was niet te doen.
Gelukkig had ik ook de tranquigel bij me. Dit doe je op of eigenlijk in de worst en daarna is het wachten tot het diertje slaapt.
Gelukt! Wel voor de zekerheid altijd een muilkorf om want je weet nooit wat ze in hun angst doen.
Terwijl we de hond in de auto tilde om hem in ieder geval door een dierenarts te laten checken kwam er ook een buurtbewoner langs.
Die vertelde dat deze hond al drie jaar lang op straat woont en door hem en andere buurtbewoners gevoerd werd. Wel bleef hij ondanks anti wormen tabletten mager en dat baarde ze wel zorgen.
Bij de dierenarts is er een bloedtest gedaan. Er wordt dan bloed afgenomen en in een testje gedaan. Na ongeveer 10 minuten a een kwartier weet je of de hond hartworm en/of karpattenziekte heeft.
Hartworm is een vervelende ziekte en is een dure behandeling. Karpattenziekte is beter behandelbaar en een stuk goedkoper.
Gelukkig bleek Woef, want zo wordt hij door de buurtbewoners genoemd alleen karpattenziekte te hebben. Dat zou ook heel goed de rede kunnen zijn waarom het diertje zo mager is.
Inmiddels hadden meer buurtbewoners zich via Facebook onder de noodkreet gemeld en vertelden meer over Woef. Woef was namelijk niet sociaal te krijgen ondanks verwoede pogingen van mensen uit de buurt. Hij wordt dagelijks gevoerd en loopt ook dagelijks een rondje met een buurtbewoner mee als die zijn honden uitlaat.
Hij vocht wel veel met andere honden als er loopse teefjes in de buurt waren. Vaak was hij de verliezer en had dan weer allerlei wonden.
Met één van de buurtbewoners heb ik afgesproken dat Woef zo snel mogelijk gecastreerd zou worden.
Het liefst morgen nog, nu hij toch al bij de dierenarts was. Gelukkig had de dierenarts plek in zijn agenda en kon hij blijven.
Morgen als hij nog wat slaperig is haal ik hem op en mag hij bijkomen in de tuin van een buurtbewoner.
Daarna mag hij zijn oude leventje weer oppakken. Maar dan met medicatie zodat hij weer beter wordt van de karpattenziekte en dus ook weer aan zal komen.
Aan aandacht zal hij niks te kort komen. Niet dat hij geaaid wil worden, maar er zijn veel mensen die op hem letten. Hartverwarmend was het om onder de Facebook noodkreet te lezen hoe begaan de buurtbewoners waren met Woef en hem graag weer op z'n vertrouwde plekje in de straat zagen.
Elke dag zal hij z'n pillen krijgen en elke dag wordt hij gevoerd. Zo kunnen we goed in de gaten houden of hij inderdaad dikker wordt. Er zijn een hoop zwerfhonden die er veel slechter aan toe zijn. En voor die schrijnende gevallen hebben we nu het fosterplekje even open gelaten. Woef komt er wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten