Eerst nog twee andere meiden ophalen en dan door naar de andere kant van het eiland.
Daar blijf ik dan meestal hangen en doe wat boodschappen.
In de tussentijd werd ik gebeld door mensen die interesse hadden in één van de puppy's.
Ze waren heel enthousiast en hun kinderen natuurlijk nog meer, dus wilden ze graag snel afspreken.
Eehh, als ik zo thuis ben dan maar?
En ja hoor, toen ik kwam aanrijden stonden ze al voor de deur te trappelen.
De hele familie kwam op kraamvisite. Er was nog keuze uit twee, de rest is al gereserveerd.
Maar welke kies je nu? En wat gebeurd er met de mama?
Ik vertelde dat we daar natuurlijk ook een huisje voor gaan zoeken. Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen eerst een hond van straat te laten halen om daarna als er niemand voor haar gevonden wordt haar weer terug de straat op te zetten. Volgens mij snapt zo'n beestje daar niks van.
Maar het is altijd wel erg moelijk om iemand te vinden voor een volwassen hond. Bijna iedereen gaat voor de schattigheid van een pup. En dat terwijl deze mama zelf ook nog maar een jaar is en eigenlijk zelf dus nog een jonge hond is.
Onderwijl was het een gekkenhuis. Behoudens hun eigen kinderen hadden ze ook twee buurkinderen mee. Toen die hoorden dat ze puppy's gingen kijken waren die niet meer te stuiten en zaten dus ook in de auto.
Vijf kinderen en vijf puppy's denderden door de tuin. Die kinderen waren wel zindelijk, maar die puppy's natuurlijk nog niet. Her en der werd eens even een heerlijk hoopje neergelegd.
Normaal als ik dat zie haal ik het direct weg. Nu was ik in gesprek en kon met lede ogen toezien hoe alles doorlopen werd. Getver.
De ouders gingen even met elkaar in overleg terwijl de kinderen met alle puppy's speelden ( en door de poep renden).
Toen ze terug kwamen hadden ze een geweldig besluit genomen. Ze namen beide overgebleven pups én de mama! Joepie, dat zijn nog eens goede berichten.
Mama kan wel pas na 1 mei terecht. Dan zijn ze verhuisd naar een ander resort waar ze wel grote honden mogen. In hun huidige huis mag dat niet.
Tot die tijd blijft de mama bij ons. Zo hoeft ze niet van adres naar adres.
Ach, als je achtergelaten wordt met zulke mooie berichten dan maakt een avondtje stenen poepvrij maken ook niks meer uit. Met alle liefde heb ik staan schrobben, denkend aan de mooie toekomst die deze hondjes weer tegemoet gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten