Ook best lekker om daar even tijd voor te hebben.
Aankomende vrijdag vertrek ik naar Nederland. Net zoals vorig jaar blijft Erik hier en gaat hij op een ander moment zelf een keer. Dat is wel zo makkelijk voor de honden.
Dat maakte ook dat we nog wel even de mama hond bij ons konden houden. Ook omdat Erik zijn broer deze kant uitkomt, we ruilen zeg maar. Genoeg aandacht voor de dieren hier, kan ik met een gerust hart naar Nederland.
En tot die tijd ook geen puppy's, mama's of andere zielige gevallen erbij. Tot nader order zijn we gesloten, haha.
Youri had weer zijn vaste kookmoment. Het is elke keer weer een verrassing wat hij zal gaan maken.
Het verschilt echt van week tot week. Vandaag was het een brownie met marshmallows. Hij smaakte heerlijk.
Aan het eind van de middag stond weer een rondje vangen gepland. Nog steeds is het niet gelukt om een teefje van straat te vangen en te laten steriliseren. De tijd dringt, het zal niet lang meer duren voor ze weer loops is. En dat betekent dan weer puppy's. Daar hoef je niet over te twijfelen. Vandaag dan dus poging drie!
Er was iemand die deze honden al wat langer kende en vaak ook voerde. Hij wilde wel meehelpen met vangen. We zouden weer een tranquigel meenemen in de hoop dat half slaperig voldoende zou zijn.
Nou, deze dame is niet gek. Ze nam helemaal niks aan waar de gel in verstopt was. Wat we ook aanboden, nee hoor. En ook deze man lukte het niet om de hond zomaar op te pakken.
Voor dit hondje hebben we toch echt veel meer tijd nodig. Of sterkere medicatie, maar die krijgen we niet zomaar mee.
De twee reutjes die er rond liepen waren wel goed benaderbaar. Die kon je aaien en zelfs oppakken.
Voor hen hadden we ook een afspraak staan. Castreren is net zo goed zinvol al doe ik liever het teefje natuurlijk.
Maar goed, deze heren kunnen vanaf morgen niet meer voor nageslacht zorgen en zullen niet meer vechten voor een loops teefje. Is ook wat voor te zeggen.
Hoe mooi zou het zijn dat we ook voor hun een baasje kunnen vinden. Wie weet?
Na de honden vast bij de dierenarts achter te hebben gelaten reed ik langs drie zwerfhonden.
Ze waren mager en konden wel wat lekkers gebruiken.
Van het vangen van het teefje had ik nog voer zonder tranquigel over. Deze stakkers waren de gelukkige, een heel blik nat vlees en wat brood heb ik voor ze achtergelaten. Op de foto lijken ze dikker dan ze in werkelijkheid waren. Als je goed kijkt zie je bij de rechter hond zijn heupbotten uit steken.
Ze konden duidelijk wel wat extra's gebruiken. Nummer drie durfde niet in de buurt te komen zolang ik er met mijn auto stond. Ben dus maar snel vertrokken zodat hij ook wat kon eten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten