Zo moest ik vanmorgen naar het ministerie van onderwijs. Ja echt! En dat zit heus niet in één of ander poepsjiek torenhoog gebouw, maar gewoon in een kantoortje in een klein complex.
Als je hard rijdt rij je er ook zo voorbij.
Iedereen hier op het eiland mag per schooljaar 5 bijzondere verlofdagen opnemen. Ga je deze dagen van het eiland dan moet je hiervoor eerst toestemming hebben van de school en daarna ook nog officieel toestemming van het ministerie. Daar krijg je een verklaring die je weer moet kunnen tonen bij de douane.
Nu is dat allemaal prima en begrijpelijk, maar neem ik helemaal geen extra dagen op. Toch moest ik er heen. De vakantie van de Nederlandse school loopt namelijk niet altijd gelijk aan die van de lokale scholen.
In dit geval hebben wij twee weken vrij en de lokale kinderen pas vanaf volgende week woensdag.
Als ik thuis was gebleven was er niks aan de hand geweest. Nu ik van het eiland afga moet ik voor die twee dagen dus toch officieel toestemming hebben. Ik dacht dat alleen Nederland grootmeester was in debiele regeltjes!
School is gewoon gesloten, kinderen hebben vrij en toch moet ik toestemming aanvragen om weg te mogen en gaat het nog van mijn vijf bijzonder verlof dagen af ook! Nu zegt de basisschool, wij snappen dat het wat onhandig is. Weet je wat, wij gaan met alle formulieren naar het ministerie en regelen het.
Maar Maud haar school regelt dat dus weer niet, dus moest ik alsnog daarheen. Afijn, de papieren zijn binnen. Nu maar eens kijken of ze echt zo nodig zijn bij de douane.
Na het rondje ministerie heb ik de straathonden opgehaald. Ze hadden hun castratie goed doorstaan en konden weer terug naar hun vertrouwde plekje.
Eén van de twee vond dat auto rijden eigenlijk wel leuk. Hoe wankel dat hij nog was, binnen no time stond hij naast me op het middenconsol.
Eenmaal in hun straat gingen ze al snel weer hun eigen gang.
Net zoals vorig jaar zal ik ook dit jaar mijn ticket beschikbaar stellen om een dier op mee te laten reizen.
Dit keer neem ik twee katten mee. Katten waar hier geen toekomst voor is. Niemand wilde ze!
In Nederland wel. Gelukkig maar, daar gaan ze een mooie toekomst tegemoet.
Het schijnt erg moeizaam te zijn om mensen als vluchtbegeleider te vinden. Ik snap niet waarom!
Het is echt totaal geen moeite. De kat wordt naar het vliegveld gebracht. De bench wordt samen met mij ingecheckt, daarna gaat de kat naar het ruim en zorg ik dat hij in Nederland weer van de band gehaald wordt. Dan door de douane en daar staat de eigenaar al te wachten.
Curacao kent nog het ouderwetse registeren door middel van bergen papier! Vraag me niet waarom, maar er worden altijd heel veel kopieën en stempels gezet. Nog net niet als je een paar schoenen koopt, maar verder....
Zo ook als je een kat meeneemt natuurlijk. Een gezondheidsverklaring van een dierenarts is niet afdoende. Er moet ook nog een tigvoudig getekend, gestempeld en gekopieerd formuliertje bij.
Deze haal je bij de veterinaire dienst. Alleen open van 9.00 tot 11.00.
De bedoeling was dat de dierenarts die de gezondheidsverklaring zou tekenen ook voor de rest zou zorgen. Maar dat mag niet meer. Niemand weet waarom, maar nu moet degene tekenen met wie de kat meereist. Ik dus, maar ik heb eigenlijk geen tijd.
Helaas moet het toch door mij gebeuren, dus dan maar meteen morgen.
De dierenarts die de papieren had kwam ze wel even langs brengen. Heel fijn, kunnen we morgenvroeg op stap.
Deze beste man, ik kende hem trouwens niet, liet zijn motor even draaien maar gooide wel z'n deur dicht. En kreeg die vervolgens niet meer open. Oeps.
Enigszins in paniek melde hij dat hij een groot probleem had. Ja, dat heb ik in de gaten.
En nu? Een bedrijf of wegenwacht bellen? Duurt vaak lang en om 21.30 s avonds heb je geen zin meer in lang wachten.
Optie twee dan maar. De beste man naar huis rijden, reservesleutel pakken, terugrijden en de dierenarts kon weer naar huis. Klein detail, hij woont niet helemaal in de buurt, zeg maar helemaal niet.
Maar ja, een andere keus was er niet. Z'n vrouw kan niet rijden, het was al laat enzovoort.
En zo kwam het dat dit blog maar weer net voor middernacht geschreven werd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten