Maar net zoals toen ik nog in Nederland woonde heb ik geen tijd om ziek te zijn.
Ik moet dan ook wel héél ziek zijn wil ik volledig gestrekt op bed blijven liggen.
Ik beloof mezelf dan in ieder geval om mn lijst huishoudelijke taken in te korten. Scheelt ook al stukken.
Vanmorgen vroeg heb ik mama Rosa naar de dierenarts gebracht.
We dachten dat ze mogelijk een baarmoederontsteking had waardoor we besloten haar al vrij snel te laten steriliseren. Mocht de boel dan ontstoken zijn dan kon alles er direct uit.
Ons vermoeden bleek juist, dus ben ik blij met de keuze die we gemaakt hebben.
Mama Rosa is na haar operatie opgehaald door haar nieuwe eigenaresse. Dat is wel heel dubbel.
Ik heb meer moeite met het overdragen van de volwassen honden dan de pups.
Maar niet te veel bij stil staan. Ook mama Rosa heeft een fantastisch huisje gevonden.
Daarna ben ik direct doorgereden naar de supermarkt. Had ik dat allemaal maar gehad.
Was alleen geen handige actie. Er was nog vrijwel niks uitgepakt bij de super.
Ze waren nog druk met het aanvullen van de groente en fruit hoek. Ook de zuivelhoek oogde leeg en er was nog amper brood.
Hier schoot ik dus niet zo veel mee op. Aanvullen doen ze hier tijdens de openingstijden van de super.
Vanuit Nederland was ik toch wel erg verwend dat ze dit of nog s avonds laat doen of nog voor openingstijd. Hier niet. Waarom zou je. De meeste mensen doen toch na hun werk hun boodschappen. Heb je dus tot een uur of 16.00 alle tijd om alles aan te vullen en recht te leggen.
Als het zo eens uitkomt dat ik om 17.00 boodschappen moet doen, dan is het druk!! Echt heel erg.
Auto's staan dan langs de rand van de weg omdat alle parkeervakken vol zijn.
Is dus een tijd die je beter kunt vermijden. Maar 9.30 dus ook. De supermarkt is trouwens om 8.00 uur al open. Zou niet weten waarom, ligt dan toch niks in de schappen.
Youri heeft op maandag nog steeds zijn kooklessen. We hebben al van alles gehad. Turkse pizza, chocoladekoekjes en vandaag rotti. Om de kleine pup goed te socialiseren heb ik haar meegenomen toen ik Youri op moest halen. Lekker veel indrukken voor de pup en geheid een succes bij kinderen.
Binnen no time stonden er dan ook een stuk of zes meisjes om me heen.
A wat schattig, a wat is ie zacht, mag ik haar aaien, mag ik haar vasthouden, is ze van jou??? En zo kan ik nog wel even doorgaan. De pup vond alles prima.
Je wordt wel heel moe van al die aandacht.
Maar als er gevoerd wordt staan we er gewoon tussen. Ik ben een hele stoere meid die zich niet laat wegjagen.
Woensdagmiddag gaat ook dit kleine meisje naar haar forever home.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten