zondag 22 maart 2015

Missie volbracht

Gisteren was de dag dat op één na alle puppy's naar hun nieuwe eigenaar gingen.
Een belangrijk moment voor de hond, nieuwe baas en ook voor mij.
Het is heel fijn om te zien hoe blij iedereen was met z'n nieuwe huisgenoot. Dat maakt het loslaten als foster echt een stuk makkelijker.
Bij dit nest hadden we het sowieso getroffen. Allemaal echte dierenliefhebbers, echt top!
De ene familie nam nu twee pups mee en komt later voor de moeder.
Een volgend stel kwam een speelkamaraadje halen voor hun twee jarige hond en het laaste gezin nam een teefje bij mij en een broertje van dit nest dat bij een andere foster zat. 
Het nest bestond eigenlijk uit 8 pups. Vijf pups en de moeder waren bij mij, drie andere zaten bij een andere foster. Het is leuk dat dit nestje veel bij elkaar blijft. Twee om twee gingen ze nu de deur uit.
Dat is fijn, dan hebben ze elkaar nog om lekker tegenaan te liggen en om mee te spelen.
Het pupje wat hier bij mij nog was miste zijn broertjes en zusjes wel om tegen aan te liggen.
Die lag uiteindelijk maar lekker bij mama.


Maar het verhaal is nog niet klaar. 
Het gezin dat gisteren voor het zwarte teefje kwam en een broertje bij de andere foster hadden gehaald hoorden dat er één pup overbleef. Dat vonden ze eigenlijk wel heel sneu.
Ook wetende dat je ze graag allemaal een mooie toekomst geeft en dat die niet voor elke pup weggelegd is wilde ze eigenlijk deze pup ook wel meenemen.
Maar de teller stond met de komst van deze twee puppy's al op vijf honden. Zes zouden er wel veel worden.
Aan de andere kant, vijf of zes maakt dan ook niet meer uit. Ze zaten in een dilemma. Ik snapte ze als geen ander, maar kon ze niet adviseren. Dit was toch echt iets waar ze zelf uit moesten zien te komen.
De moeder van het gezin was eigenlijk al verkocht. Wat haar betreft ging hij meteen mee.
Vader was wat terughoudender en wilde eerst even afwachten of er misschien toch nog een geschikte kandidaat zou opstaan voor dit hondje.
En zo gingen ze gisteren de deur uit. 
Vandaag werd er al meerdere aan mij gevraagd of er al iemand voor was gekomen. Dat was helaas niet zo.
Blijkbaar werd er bij ze thuis veel over het hondje gesproken. In de loop van de middag kreeg ik zo'n mooi berichtje. De vader van het gezin nam via Facebook contact met mij op.
Het overgebleven hondje mocht bij hun komen wonen! En het was een verrassing voor zijn vrouw.
Hij zou ergens in de loop van de dag met een smoes hun huis verlaten en het hondje bij me komen ophalen. Hoe leuk is dat! Hij had tegen zijn vrouw gezegd dat ze het niet moesten doen, te veel kosten en te veel werk. Enigszins teleurgesteld kwam ze bij mij op de lijn om dat te vertellen toen ik al wist dat haar man straks langs zou komen. Haha.


En daar gaat hij dan! Een prachtige toekomst tegemoet bij een zeer liefdevol gezin samen met zijn broertje en zusje. Hartverwarmend!
Nu was voor mij echt de missie volbracht. Alle pups en de mama zijn of gaan nog naar een geweldig huisje.
Case closed. Tijd voor ontspanning.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten