Vrijheid

Vanmorgen werden we verrast met een klein pak sneeuw. Het sneeuwde tijdens het ontbijt nog steeds wat wel jammer zou zijn voor de planning van de rest van de dag.

Op het programma stond namelijk het bezoeken van het Vrijheidsbeeld.

Het is dan wel prettig als het droog is en als ik nog meer mag wensen graag ook een beetje helder weer.

Onze wensen werden verhoord, want om 12.00 begon het minder hard te sneeuwen en om 12.30 was het droog.

Sinds de aanslagen op de twin towers zijn de veiligheidscontroles behoorlijk aangescherpt.

Wil je naar het eiland waar het Vrijheidsbeeld staat, dan moet je een id kunnen tonen en in totaal ga je twee keer door een controle zoals op het vliegveld voordat je het beeld op mag.

Voor de mooie foto's hadden we een een klein deel van de overtocht op het dek vertoefd, voor de rest lekker binnen.

Na de eerste liftstop binnen in het beeld kwam je op het balkon rondom de bovenkant van de stenen opbouw.

Daar had je een prachtig uitzicht.

De hoogste toren die je op de foto ziet is de nieuwe WTC toren. Deze heeft de naam Freedom gekregen. Hiernaast ligt ground zero met de gedenkingsteen voor alle omgekomen mensen op 11 september 2001.

Hoe tegenstrijdig is het dat je op het Vrijheidsbeeld staat wat staat voor vrijheid en bovendien geldt als teken van verwelkoming voor iedereen. Terugkerende Amerikanen, gasten en immigranten.

Tegelijkertijd kan je je afvragen wat het woord vrijheid nog inhoud na de aanslagen op de twin towers. Sinds die tijd is er veel veranderd in Amerika. Overal zie je de naweeën van de aanslag.

De extra controles, hoge veiligheidseisen en veel militairen opzichtig op straat.

Wij zijn vandaag ook in de kroon van het beeld geweest. Deze is pas weer sinds 2009 te bezoeken. 

Na de aanslag is eerst het Vrijheidsbeeld helemaal gesloten geweest. Vanaf 2004 is het balkon weer te bezoeken en vanaf 2009 pas weer de kroon.

Om in de kroon te komen ging je via een smalle wenteltrap198 trappen omhoog. 

Als je claustrofobische bent kun je beter beneden blijven. Ook als je langer dan 1.90 bent is het geen pretje. Gelukkig vallen wij allen niet onder die noemers en klomen dan ook al die trappen omhoog om vervolgens in de kroon te staan. Heel bijzonder. Vanaf binnen heb je dat idee helemaal niet, maar je bent eigenlijk heel hoog. 

Daarna via een ander maar net zo'n smal trappetje weer naar beneden.

Eenmaal weer op het land besloten we richting de WTC toren te lopen.

Best nog een aardige wandeling. De nieuwe WTC toren is het hoogste bouwwerk van heel Amerika en is 541 meter hoog. Hij is in november 2014 geopend. Toen we steeds dichter bij de toren en dus ook bij de gedenkplaats kwamen zagen we ook steeds meer agenten en militairen. Ook waren straten met betonblokken afgesloten. Alles om maar te voorkomen dat er nog eens een aanslag komt. Vanuit de lucht is dat slechter beheersbaar, maar op de grond werd alles goed in de gaten gehouden.

Er was zelfs een explosieven hond aanwezig om direct op te kunnen treden bij het zien van een verdacht pakketje.

Uiteindelijk hebben we ground zero, de plek van de twin towers nog even gelaten voor wat het was.

De kinderen hadden het wel een beetje gehad. Om dan gehaast langs zo iets indrukwekkends te gaan is respectloos. Morgen dus op het gemak nog maar eens langs. Wij vinden het erg belangrijk om de kinderen dit deel geschiedenis mee te geven. Tevens doen wij dan ook het brandweermuseum aan. Ook hier worden vele brandweermannen herdacht die tijdens het instorten van de torens zijn omgekomen.