dinsdag 24 februari 2015

In de toekomst

Het hoppen van land naar land met daarbij de wisselende temperaturen zijn best heftig voor je lijf.
Tenminste ik neem aan dat het daardoor komt, want de eerste zieke heeft zich aangediend. 
Maud is verkouden en voelde zich vandaag niet lekker.
Ik ben zelf ook verkouden terug gekomen, maar daar blijft het gelukkig bij.
Vanmiddag had ik tennis, maar ik was de enige op de baan. Ook het uur na mij kwam nog niemand.
De tennisleraar vertelde dat iedereen zich ziek gemeld had. Allemaal mensen die op vakantie waren geweest. Je zou bijna denken dat vakantie je afweer afbreekt in plaats van een boost geeft.
Youri heeft gelukkig nergens last van. Meestal is hij de eerste die ziek wordt, dus dit is vrij uniek.
Hij heeft van zijn zakgeld in Amerika een nieuw spel voor de PlayStation gekocht. Hij heeft dus ook helemaal geen tijd om ziek te zijn.
Het is erg leuk dat hij die spellen nog steeds online kan spelen met vrienden uit Nederland.
Hij heeft nog steeds regelmatig contact met zijn oude vrienden wat hij natuurlijk erg leuk vindt.
Als we weer naar Nederland gaan wil hij ook nog één keer z'n oude klas bezoeken. Daarna wordt het moeilijker om iedereen nog te spreken omdat de kinderen na de zomer naar de brugklas gaan.
Het is wel erg leuk dat die contacten allemaal in stand gehouden kunnen worden. 
Voor Maud geldt dat natuurlijk ook. Zij heeft ook nog veel Skype gesprekken met oude vriendinnen en haar hartsvriendin uit Nederland komt zelfs in de zomer onze kant uit.
Ik ben heel blij voor beiden dat die technische mogelijkheden bestaan. Toen je 15 jaar geleden emigreerde zat dat er allemaal nog niet in. Toen was je al blij dat je kon mailen en dat brieven niet meer per post hoefden.


Hoe zou het zijn voor kinderen die over 15 jaar gaan emigreren? Wat zullen er dan weer voor technieken zijn? Skype is al een mooi middel, maar misschien is er dan weer wat anders bedacht.
Ik ben benieuwd.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten