Het is in de wereld zo oneerlijk verdeeld wat betreft het dierenwelzijn.
Er zijn landen waar een huisdier echt een onderdeel van het gezin is, natuurlijk de uitzonderingen daar gelaten. Zo'n heerlijk leventje gun je elk dier, maar dat is voor vele niet weggelegd.
Vandaag kwam ik dit filmpje op Facebook tegen. Dit laat zo mooi zien hoe sterk de band met je hond kan zijn, hoe trouw ze zijn en naar je op kijken.
Als ik me dan bedenk hoe de mensen hier met hun hond omgaan kan ik wel janken. Zo anders dan in dit filmpje.
Vandaag is er een hond ingeslapen die was gebruikt als vechthond. Toen hij niet goed genoeg meer was is hij gedumpt. Als een stuk oud vuil met ontstoken wonden en mager werd hij gevonden.
En wat was het hondje blij, zo ongelofelijk dat hij het vertrouwen in de mens nog niet kwijt was.
Het leek heel goed te gaan. De hond knapte op en was happy, maar zijn verleden speelde hem parte.
Zijn vechtverleden maakte hem onbetrouwbaar. Zeker nadat hij twee keer achter elkaar uit het niets een andere hond beet. Zo jammer! Deze hond is er nu niet meer door toedoen van de mens!
Vanmiddag zou ik een teefje van de straat proberen te vangen wat al meerdere nestjes heeft gehad.
De hondjes op straat leven over het algemeen in gevaarlijke omstandigheden waarbij ze veel moeite moeten doen om voedsel te vinden. Dat voedsel is te vinden bij de mensen, maar mensen zijn niet te vertrouwen!
Het gebeurd hier echt dat honden met stenen worden bekogeld als ze te dichtbij komen.
Zeker als ze ziek zijn en bijvoorbeeld schurft hebben wat er wat onplezierig uitziet, willen mensen de honden niet in de buurt hebben. Dat die honden ziek zijn door de schuld van de mens gaat er niet bij ze in.
Zolang mensen alleen maar een hond nemen om te waken maar er verder geen geld aan willen besteden, zullen ziektes als hondenziekte en Parvo op het eiland blijven.
De hond die ik vandaag wilde meenemen was het vertrouwen in de mens al helemaal kwijt.
Ze wilde nog wel komen voor een lekker stukje worst, maar zodra ik mijn hand uit stak was ze weg.
Ik heb toch geprobeerd om haar te verrassen en gewoon te pakken. Heb ik bij Daisy ook gedaan, wat uiteindelijk prima ging. Maar dit meisje was daar niet van gediend. Van angst plaste en poepte ze van zich af en als toetje beet ze me ook nog.
Dan maar laten gaan en een andere keer terug komen. Dan moeten we iets anders bedenken, wat op de gewone vriendelijke manier gaat niet. Helaas kent dit meisje de vriendelijkheid van de mens niet.
Hoe schrijnend is dat!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten