Dan begon het pleinfeest.
Nu was hij niet van plan er stipt om 15.00 uur te staan. Dan werd het feest namelijk geopend met een optocht van alle klassen in carnavalskleding.
Dat is niet aan Youri besteed. Een optocht niet en verkleden al helemaal niet.
Hij had het al helemaal uitgedacht. Hij kwam om 15.15 en ik hoefde niet mee, maar of ik hem wel even wilde brengen. Hij moest namelijk elke dag al fietsen en liever vandaag niet ook nog.
Je zou bijna medelijden met hem krijgen. Alsof hij 20 kilometer in weer en wind naar school moet fietsen! Pffff, het is welgeteld nog geen halve kilometer en dat weer en wind valt ook wel mee.
Maar oké, ik snap zijn punt en heb hem gebracht.
Ik heb zijn advies om niet mee te gaan voor een deel ter harte genomen. Hij heeft mij niet nodig om het spookhuis te betreden, schietspelletjes te doen, van een kabelbaan af te racen en nog veel meer.
Daar heb je geen moeders bij nodig, liever niet zelfs!
Maar helemaal thuis gebleven ben ik ook niet. Helaas voor Youri is hij zijn moedertje toch nog tegen gekomen op het schoolplein.
Ik moest hem ophalen, kon ik net zo goed wat eerder komen om toch stiekem te kijken naar een genietend kind wat een hoop plezier beleefd op het feest.
Leuke bijkomstigheid is dat je nog eens wat mensen spreekt en je mee kunt doen met het rad van fortuin. Helaas niks gewonnen, maar dat maakt niks uit. Kind gelukkig, mama gelukkig, ook zonder prijs.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten