We zijn de dag begonnen met een bezoek aan het Fire Rescue museum of te wel het brandweermuseum van New York. Dit museum is extra bijzonder omdat een groot gedeelte gaat over de aanslagen van 9/11.
We werden ontvangen door een oud brandweerman van 81 jaar die met veel passie over zijn werk vertelde. Het gedeelte over de aanslagen was voor hem nog steeds erg emotioneel.
Hij is zelf nooit meer terug geweest op de plek van de aanslag.
Er zijn 343 brandweermannen op 9/11 overleden.
Het korps van New York is het grootste van heel Amerika. Het heeft ruim 15000 brandweermannen in dienst. Ongeveer 4000 hiervan zijn paramedic.
Vrijwel elke brandweerman kent wel één of meerdere overleden collega's. Het heeft op het korps een enorme impact gehad.
De beelden die we zagen zijn natuurlijk iedereen wel bekend. De foto's van hulpeloze, van angst verstijfde mensen onder het stof en gruis van de ingestorte torens.
Nog veel bizarder is het om daarna door die straten te lopen en bepaalde punten van de foto's te herkennen. Nu is het daar weer heel gewoon, het is bijna onwerkelijk om in gedachte daarbij de foto's te plaatsen van hoe het op 9 september 2001 was.
Vrijwel elke brandweerkazerne heeft mensen verloren op 9/11. Zo ook de kazerne waar we naar toe verwezen werden om daar eens te gaan kijken.
Een kazerne waar iedereen weer de draad heeft opgepakt en wacht op een uitruk.
Hierna zijn we doorgegaan naar ground zero. De plek waar ooit de twin towers stonden en waar nu het monument voor de slachtoffers staat.
Het is onwerkelijk hoe groot het is. Met zo veel namen van omgekomen personen! En gelukkig ook nog erg druk bezocht. De aanslagen zijn zeker nog niet vergeten gezien de grote hoeveelheid mensen die hier een kijkje kwam nemen. En dat is maar goed ook.
Het monument is zo groot dat het niet eens goed op foto te krijgen is. Er zijn twee identieke putten waar water in loopt en waar een wall om heen is gebouwd waar alle namen op geplaatst zijn.
Ook de kinderen vonden het indrukwekkend. Maud was nog jong toen het gebeurde en Youri was nog niet eens geboren, maar toch vind ik het belangrijk dat ze weten wat er toen gebeurd is.
Bijna 3000 onschuldige hard werkende vaders en moeders en een aantal kinderen heeft die dag het leven gelaten. Laten we hopen dat dit nooit meer gebeurd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten