zondag 18 januari 2015

Het is oorlog

Dachten we alles gehad te hebben, hebben we toch weer wat nieuws op het eiland.
Echt nieuw is het niet voor mij. Ik kende ze al van de tijd dat ik bij de reddingsbrigade zat.
Nu zijn ze hier ook. Schijnt bij de tijd van het jaar en de daarbij horende windstroom te horen.
Ik heb het over Portugese oorlogsschepen.
Dat zijn geen marineschepen uit Portugal en het is ook niet de nieuwste variant van Zeeslag.
Het zijn kwallen.


Niet zo maar kwallen, maar gevaarlijke kwallen. Deze kwal kan tentakels van wel 50 meter lang hebben die om je heen kunnen winden. Dit is heel pijnlijk! 
Bij Mambo beach hebben ze er vijf gevonden.


Ik hou helemaal niet van kwallen. Niet van kleine, niet van grote en al helemaal niet van kwallen in een gele zwembroek.
Dan maar even niet de zee in. Waarschijnlijk zijn ze in één of twee dagen wel weer vertrokken. Met de wind mee. Ging dat maar zo met alle kwallen.
Bijzonder is wel dat het nieuwtje binnen no time op Facebook gedeeld was en er een redelijke paniek ontstond. Kan ik nog wel zwemmen en is het dodelijk? Gaat alles maar zo snel hier, dan hadden er ook geen 20.000 mensen chikongunya gehad.
Er is nog een oorlog die wij langzaam aan het overwinnen zijn. Dat is de bacterie die het kleine puppenmeisje velt.
Gisteren aten we Kip mango salade en daar kook ik zelf kipfilet voor. De bouillon had ik bewaard om bij de pup in te spuiten. Smaakt toch wat lekkerder dan ors. En zo waar, het bleef liggen. Eindelijk!
Nu kon ik ook gaan beginnen aan de medicijnkuur. Dit is in drankjesvorm. Het had geen zin deze in te spuiten zolang alles er nog met dezelfde vaart weer uitkomt.
En rond middernacht begon ze eindelijk zelf weer water te drinken. Wat een overwinning!
Vannacht nog twee keer bouillon gegeven en vanmorgen nam ze zelf wat voer.
Ik ben blij. Het gaat de goede kant uit. 

1 opmerking: