Vorig jaar op 2 januari zijn wij aangekomen op Curacao.
Bepakt en bezakt met 5 koffers, een hond en een kat namen we op Schiphol afscheid van familie en vrienden.
Op die dag vloeiden er een hoop tranen. Het was een gemengde dag qua emoties.
Wij gingen een avontuur tegemoet waar we zin in hadden. Na de tranen achter ons gelaten te hebben kwamen we op Curacao aan waar juist weer met smart op ons gewacht werd.
Van de één in de andere emotie. Vandaag dus precies een jaar geleden.
We vonden dat dit dan ook maar gevierd moest worden.
Maud heeft dat 's middags al even gedaan met vrienden en vriendinnen. Er werd een barbecue georganiseerd op het strand. Leuk om dit te doen met allemaal mensen om je heen die hetzelfde hebben meegemaakt.
Vanavond zijn wij uit eten geweest. Op naar het volgende jaar.
En op naar de volgende fosterhond. Want dat was het andere feestelijke moment van de dag.
Snoet is geadopteerd.
Er waren mensen helemaal verliefd geworden op Snoet. En ondanks dat ze wisten dat Snoet nog niet zo veel vertrouwen in mensen had, wilden ze haar graag toevoegen aan hun roedel.
Ze hadden al een hondje via Thea die nu 6 maanden oud is. En vorige week is daar ook nog een hond van de straat bij gekomen. En nu Snoet dus. Ze mag daar lekker spelen in een grote tuin samen met het andere jonge hondje. En dat vertrouwen komt er vanzelf wel.
Ik heb ze nog maar even gevraagd of ze sierkussens op banken hadden liggen.
Snoet bleek namelijk stiekem wat kauwmomentjes te hebben gehad.
Ze zullen er op letten.
Het was even zwaar vanmorgen om afscheid te moeten nemen. Het was een schattig hondje wat we in de afgelopen weken echt hebben zien groeien.
Tico en Luna zullen haar missen als speelkameraatje. En wij zullen haar missen gewoon omdat het zo'n schattig hondje was.
Maar het hoort er bij. Het is niet anders. Alle honden houden is geen optie en door deze doorloop krijgt een volgende hond weer een kans.
Dag lieve Snoet, het ga je goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten