Met het hele gezin zijn we hem van het vliegveld gaan ophalen
Natuurlijk is het fijn om weer compleet te zijn, maar we redden ons prima als Erik er niet is.
Mensen vragen wel eens aan mij of ik het niet moeilijk vind alleen, of het niet eenzaam is?
Nee helemaal niet.
Nu was ik ook al wat gewend vanuit Nederland. Daar was Erik ook regelmatig van huis.
En waren we wel beide thuis, dan ontliepen we elkaar soms nog.
Hij ging 's morgen om 7.00 richting werk, ik ging om 16.00 naar mijn werk.
Hij kwam dan om 18.00 weer thuis, terwijl ik pas rond 23.30 weer thuis kwam.
Zo kwam het dat we elkaar wel eens dagen alleen via sms, whatsapp of briefje op het aanrecht spraken.
Als ik namelijk zo laat thuis kwam lag Erik alweer op bed. Voor hem ging om 6.15 de wekker weer.
Ach, alles went. Ook voor de kinderen is het vrij normaal. Zij weten niet beter en samen redden we het wel.
Maar we hebben ondanks al onze zelfredzaamheid toch genoten van het feit dat hij er weer was.
Even lekker zwemmen, samen gegeten. Quality time. We hebben precies een week voordat hij weer gaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten