Typisch Curacao

Jullie zullen allemaal wel weten of anders op z'n minst vermoeden, dat het leven op Curacao heel erg anders is dan het leven in Nederland.

Natuurlijk de altijd schijnende zon, de palmbomen en de witte stranden, maar er is meer.

Inmiddels raken wij aardig gewend. We wonen nu bijna 5 maanden op Curacao en voor ons zijn veel dingen al niet meer zo bijzonder.

Dit klinkt misschien erg, maar het is toch echt zo.

Maar wat is nou toch typisch Curacao?

Ik zal eens een rijtje opnoemen.

Ten eerste de taal Papiamento. Een taal die veel weg heeft van het Spaans met invloeden vanuit het Nederlands, Portugees en Engels.

Maar spreek je geen Papiamento dan is de lokale bevolking over het algemeen wel bereid om in het Nederlands tegen je verder te gaan.

Hagedissen, salamanders, leguanen.

Ze zitten en kruipen overal. Over muren, in kastjes, in de slaapkamer op het plafond, in de tuin of op straat.

De tijd nemen voor ALLES

Stress kennen ze hier niet. Alles gaat hier poko poko. En te laat komen is meer regel dan uitzondering.

Het verkeer! Iedereen toetert altijd. Dit kan zijn omdat ze iemand kennen, of je gewoon leuk vinden.

Of omdat ze je voor willen laten gaan of juist zelf voorrang willen hebben. Tja, nogal verwarrend!

Ook zo bijzonder in het verkeer, bijna niemand geeft richting aan!

Verder is er wel een maximum snelheid maar dat houd niemand zich aan. Je rijd gewoon zo hard als je voorganger rijdt. En is dat niet hard genoeg dan haal je hem links of rechts in (of over de stoep of het gras)

Een vest meenemen naar school omdat de airco daar zo koud staat!

Verder heerlijk altijd in je korte broek met een shirtje en op slippers lopen.

Dolfijn FM, DE radiozender van Curacao. Te vergelijken met radio 538

Jongetjes van 14, 15, 16 die je boodschappen inpakken bij de supermarkt in het liefst zo veel mogelijk plastic tassen en zakjes.

Had een keer de fout gemaakt door al mijn tassen te geven. Ik had nog niets gesorteerd. Hierin zat ook wat voorraad plastic tasjes. Ja hoor, even niet opgelet. Ik had 6! plastic tasjes met maar een of twee dingetjes er in en verder m'n grote boodschappentassen (twee stuks). 

Niks op het aanrecht kunnen laten liggen. Zijn het geen vliegen die er op af komen, dan heb je wel mieren als beleg. Fruit ligt hier standaard in de koelkast ook al rijpt het daar niet altijd beter. Maar op het aanrecht is niet te doen. Gelukkig heb ik hier nog geen muizen ontdekt, die hadden we wel in onze tijdelijke woning. Ik zeg houden zo!

Happy hours. In het weekend draait het hier om de happy hours. Drinken voor de halve prijs, 2 halen 1 betalen, alles 3 gulden. Noem het maar op. Altijd druk en nog altijd niet door mij bezocht. Niet mijn ding.

Nou, ik zal vast nog wel een hoop vergeten zijn. Laten we het er op houden dat ik die nog niet ontdekt heb. Die zijn dan voor een volgende keer!