Voor ons zijn onze huisdieren een belangrijk onderdeel van het gezin.
Zijn ze ziek, dan zijn wij daar ook ziek van!
Vannacht heb ik erg weinig geslapen.
Storm sliep bij mij op de slaapkamer, zo kon ik hem in de gaten houden.
Door zijn heftige bijwerkingen op de prednison zwelde hij helemaal op.
Hij kreeg enorm dikke ogen, een volle kop en dikke poten. Ik schrok er van.
Gelukkig kreeg hij geen problemen met ademhalen, want voordat ik bij de dierenarts zou zijn waren we weer 25 minuten verder.
Wel moest ik hem in de gaten houden en opletten dat het niet erger werd.
Dan lig je toch anders te slapen.
Elk geluidje hoor je, tenminste ik wel. Ik wilde ook niet in een te diepe slaap vallen met de kans iets te laat te horen. Het was dus meer sluimeren wat ik deed.
Nu was Storm zo wie zo wat onrustig en dronk hij veel. Is ook een bijwerking.
Dat resulteerde natuurlijk weer in veel plassen. Stond ik weer om 01.30, 04.00 uur, 05.30 en 08.30 buiten.
Om 08.30 heb ik het opgegeven. Vanavond slapen we wel weer verder.
Vanmorgen heeft Storm zowaar een rondje buiten meegelopen, iets waar hij de afgelopen twee dagen niet zo'n zin in had.
Ook at hij goed. Mooi, dan gaan we de goede kant uit.
Niet dat hij nu beter is, nee dat duurt nog wel even.
Hij is nog steeds sloom, ligt veel. Maar komt wel in de keuken kijken, blaft weer als er visite komt.
Dat zijn voor ons kleine dingen waardoor wij weten dat hij zich weer iets beter voelt. Dat geeft mij ook weer wat meer lucht, want wat vreet het aan je als één van je beestjes zo ziek is!
De dag is mij verder een beetje voorbij gegaan.
Natuurlijk hebben we hier ook stil gestaan bij de dodenherdenking. Heel bijzonder om dat om 14.00 uur te doen. Maar het gevoel waarom je stil bent blijft hetzelfde!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten