Over hoe het nu met Storm gaat? En met Luna?
Ik ben de rotste niet en breng jullie graag op de hoogte over onze beestenboel.
Ik probeer mijn blog zo gevarieerd mogelijk te houden zodat het voor iedereen leuk is om te volgen en te lezen. Ik kan wel elke dag iets schrijven over mijn dieren, maar ben bang dat op een gegeven moment iedereen dan afhaakt.
Maar vandaag mag het weer een keer en we gaan helemaal los......
Als allereerste Storm.
Wat heeft hij mij laten schrikken vorige week. Tjonge, binnen twee dagen zag ik hem zienderogen achteruit gaan.
Natuurlijk weet je over het gevaar van karpattenziekte en hartworm, maar wanneer heeft jouw hond dat?? Dat maakt het moeilijk.
En omdat het ook nog eens weekend was en je een dierenarts niet zomaar wilt storen, was het best even moeilijk om de juiste beslissing te nemen.
Gelukkig heb ik mijn hart gevolgd en toch om 21.00 's avonds nog een dierenarts ingeschakeld.
We zijn nu een ruime week verder en eigenlijk zie ik pas sinds gisteren langzaam weer de oude Storm terug komen.
Hij staat nu weer lekker hinderlijk te blaffen als ik de bakken vul. Niet gedacht daar ooit nog eens blij mee te zijn! Nu wel, ik ben blij dat hij zich weer beter voelt.
Hij krijgt nog steeds anti biotica, soms wat extra lever en een soort van vitaminibooster door het eten.
Maar het werkt!
En dan onze lieve Luna. Wat een schat van een beest. Elke dag weer ben ik zo blij dat ik haar deze kans gegeven heb!
Haar vacht is inmiddels behoorlijk opgeknapt. Ze heeft bijna geen rare wondjes meer en is ook goed aangekomen.
Elke dag zien we haar meer los komen en steeds meer zorgeloze hond zijn.
Even lekker rollen over de stenen, spelen met de speeltjes van Tico, je aandacht halen bij de baasjes, enthousiast meerennen naar het hek om uit te gaan.
Zoals Luna geniet, geniet ik met haar mee. Ik ben zo intens blij dat ik haar dit leven kan bieden.
Die blik in haar ogen toen ze terug dat hok in moest bij het asiel zal in mijn geheugen gegrift blijven.
Maar we maken het ruimschoots goed.
Op de foto zie je wel dat ze aan de lange lijn ligt. Helaas is het zo dat we de hond wel van de straat hebben gehaald, maar de straat niet uit de hond.
Ze heeft al meerdere ontsnappingspogingen uitgevoerd en met succes. Ze kruipt onder hekken door en springt over een 1,5 meter hoge muur
We hebben haar wel weer kunnen vangen en ze komt ook redelijk op roepen terug, maar de kans is te groot dat ze onder een auto loopt.
Vandaar dus de lange lijn die van tijdelijke aard is. Om onze nieuwe woning staat een 2,5 meter hoog hek. Moet ze toch van hele goede huize komen wil ze daar overheen springen.
Een lekkere donder die heel graag speelt. Speelt met ons, alleen met z'n speeltjes of met Luna.
Dat is zo leuk samen. Ze hebben elkaar echt gevonden.
De twee honden van de straat.
Allebei met dezelfde lichaamsbouw en oren. Die oren zijn hier echt het kenmerk van een knoekhond.
Een knoekhond is niets meer dan een straathond of dumphond.
De grote dorre, stekelige gebieden met alleen prikstruiken noemen ze de knoek.
En als je je hond niet meer wilt dump je hem in de knoek. Liefst zo ver mogelijk, zonder eten of drinken en als je helemaal slecht bent ook nog aan een lijn of in een vuilniszak.
Je kunt het zo absurt niet bedenken, maar het gebeurd hier.
De wapperende oren zijnde typische oren van een knoekhond. Ze hebben er ook nog een "nette" naam voor bedacht, de Curaçaose Westpointer. Vernoemd naar Westpunt op Curacao.
Maar hoe je het went of keert, een knoekhond is geen rashond, scoort geen punten tijdens een hondenshow maar is maar wat blij met een liefdevol huis waar hij dagelijks zijn eten en liefde krijgt.
En dat bieden wij ze allemaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten