Een willige baan

Vandaag kon je een kijkje nemen in de keuken van de lokale politie.

Ze hielden een open dag die ook tevens gebruikt werd als banenmarkt.

Er stonden heel wat kraampjes om van alles te laten zien.

Dit is dan toch redelijk hetzelfde als in Nederland.

Wat ik zelf erg mooi vind zijn hun motors, echt van die Amerikaanse dingen.

Superwijs als je daarop mag rijden natuurlijk, maar de meeste beginnen zo..

Of zo..

Ja wel, ook hier kennen ze het bikersteam. Sterker nog, de mannen en vrouwen zijn opgeleid door collega's uit Nederland.

Wat ze hier dan weer wel hebben en in Nederland niet zijn blauwe lampen en een sirene op de fiets.

De banenmarkt werd zeer druk bezocht!! Politieagenten hebben hier een redelijk salaris als je het vergelijkt met andere beroepen hier op het eiland. 

Durf je in Nederland eigenlijk niet eens te vertellen dat je solliciteert omdat het gezien wordt als onder gewaardeerde baan, hier staan ze in de rij!

Echt hoor, ze konden daar een sollicitatieformulier krijgen, direct invullen en inleveren.

Zie maar wat een drukte het was. 

De dag verliep verder echt op zijn Antiliaans. We hadden een schema waarop allerlei demonstraties gepland stonden.

Alleen die werden ik zou bijna zeggen uiteraard niet gehouden op de tijd die op het formulier stond.

Jammer, we hadden ons wel verheugd op de demo van het AT. Alleen voordat die zou komen zouden we een verandert zijn in een gebakken banaan, verschrompeld en wel.

Volgend jaar komen we later, we moeten nog erg wennen aan deze Antiliaanse mentaliteit. Wij zijn nog te veel van de klok. Hier tijdens de open dag kon niemand zich er druk over maken dat de tijden van het schema niet meer klopte. 

Ik mag hopen dat ze in hun werk wel wat stipter zijn.