Gisteren sprak ik een nieuwe surfleraar op de surfschool van Maud. Ik had hem twee dagen eerder ook al via Facebook gesproken en toen liet hij weten interesse te hebben in een hondenmaatje.
Eh, dan ben je precies op het goede adres. Ik heb hem een aantal opties laten zien van mogelijke kandidaat maatjes. Maar eigenlijk was hij er al vrij snel uit.
Vanmorgen vroeg kwam hij langs om kennis te maken met het reutje van de twee kleine pups.
Liefde op het eerste gezicht. Inpakken en weg wezen, zo snel kan het gaan.
Voor het meisje dat overblijft zal het wel even wennen zijn. Zij is ook geadopteerd en mag naar Nederland. Alleen dat duurt natuurlijk nog even. Eerst moet ze vijftien weken zijn.
Ze is nu dus zonder haar broertje waar ze de hele dag mee optrok. Maar nu ze dat niet meer kan zal ze waarschijnlijk wat meer naar de andere honden trekken. Dat is ook goed, daar leert ze weer van.
Vanmiddag heb ik me weer in de rol gehezen van gids. Er zijn een aantal echt mooie plekjes op het eiland. Natuurlijk wil ik die altijd graag laten zien.
Ik begin altijd met de boca's. De natuurlijke inhammen aan de noordkant van Curacao waar de zee met veel geweld op de rotsen knalt. Het ziet er niet alleen spectaculair uit, het klinkt ook indrukwekkend. We hebben onder andere een natural bridge. Een brug die ontstaan is doordat het zeewater zich onder de rots doorgeslepen heeft. Aruba had er vroeger ook één, maar die is door diezelfde natuur ook weer teniet gedaan.
Mijn absolute favoriet is Boca Pistol. Een soort gat in de rotsen waar het water door omhoog gespoten wordt. Daar kan ik echt uren naar kijken.
Na de boca's gaat het rondje verder via Westpunt naar Playa Lagun. En dan vooral even boven kijken bij het restaurantje wat er zit. Daar zitten namelijk rustig 10 tot 15 leguanen. Ze worden er gevoerd en dat weten ze precies. Dit is de place to be voor ze, ze doen ook verder niet echt moeite om in beweging te komen. Ook niet als je ongeveer bij ze op schoot gaat zitten. Het maakt ze allemaal niks uit. Ze kunnen trouwens wel bijten hoor, of hard met de staart slaan. Maar dan moeten ze zich echt bedreigd voelen. Ik denk dat deze leguanen die dagelijks mensen om zich heen hebben niet snel nog ergens last van hebben. Maar toch hou ik gepaste afstand. Ik weet niet, ze kijken nooit zo vriendelijk naar mij. Misschien weten ze dat mijn hondenvriendjes hun leguanenvriendjes hebben opgegeten.
Moeten die leguanenvriendjes maar niet in de tuin van mijn hondenvriendjes lopen.
Na Lagun zijn we door naar huis gereden waar we even gezorgd hebben dat iedereen wist wat hij at. Ook nog maar even een korte uitleg erachter aan hoe het bereid kon worden en de rest was aan hun zelf. Toch wel heel lekker hoor als de kinderen wat ouder zijn.
Zo konden wij verder de toerist uithangen door ergens te gaan eten met de voetjes in het zand.
Daarna nog door naar de pontjesbrug en de letters.
De letters waren extra feestelijk. Normaal hangen al die vlaggen er niet. Maar morgen is het dia di bandera oftewel dag van de vlag en dus worden er her en der wat extra vlaggen uitgehangen.
Of weet je, doe eens gek, we hangen er meteen 34 op. Als iemand mij kan vertellen waarom er zoveel hangen graag, ben wel benieuwd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten