We kijken terug op een bijzondere dag. Natuurlijk de stress en spanning op Bonaire.
En later op Hato airport de ontlading toen de hele groep door familie en vrienden werd onthaalt.
Zo prachtig om te zien hoe iedereen joelend en juichend ontvangen werd. Er waren ballonnen, spandoeken, champagne en heel veel mensen. Ik vond het oprecht bijzonder om hierbij aanwezig te mogen zijn.
Vanmorgen heeft iedereen heerlijk uitgeslapen. Zelfs de honden hebben zich goed stil gehouden.
Die kunnen nog wel eens bepalend zijn wanneer zij vinden dat wij in beweging moeten komen, maar vanmorgen beseften ze dat we de rust nodig hadden. Geen gekrab aan deuren of onnodig geblaf, heel fijn.
Eind van de dag had Maud een afspraak bij de kapper. Niet alleen om te knippen, maar ook om er iets bijzonders mee te doen. Ze wilde het heel graag opgestoken hebben. Met een bijzondere rede natuurlijk, we hadden het examen feest van school.
De kapster had genoeg goede ideeën en na een paar foto's gezien te hebben wist Maud wat het worden moest. Het werd niet helemaal een opgestoken coupe, maar een combinatie met vlechten en krullen.
De bedoeling was dat het langzaam nog wat zou uitzakken waardoor het nog mooier zou staan.
Ik knik dan alleen maar ja. Wat moet ik anders? Ik heb er geen verstand van en vind dit ook al prima.
Als ik dit had moeten produceren had ik er denk ik drie knopen in gelegd en flink met de haarlak in de weer gegaan. Dat is vast de rede dat Maud mij hier niet voor vraagt.
Maud was in ieder geval super blij met het kapsel en heeft er vanavond meerdere complimenten over mogen ontvangen.
Het examenfeest bestond onder andere uit een praatje voor iedereen persoonlijk. Erg leuk natuurlijk om te horen wat leraren van je vinden.
Toen iedereen geweest was en er net een borrel geschonken werd begon het te regenen.
Ik heb nog niet eerder meegemaakt dat het bij een schoolevenement regent.
Alles wordt eigenlijk buiten gedaan. Kerstdiner, musicals, talentenshow en zo ook de diploma uitreiking.
Deze werd nu tijdelijk voortgezet onder een afdakje.
En daarna in een lokaal.
Terwijl wij nog wat afscheid namen van leerkrachten die vertrekken regende het nog steeds.
We hadden voor vertrek alle honden buiten gelaten. Die lagen nu waarschijnlijk met z'n allen op de bank die onder het afdak staat.
Of het nou hard of zacht regent, de tuin is al snel een modderpoel. En natuurlijk blijven de honden echt niet liggen als je thuis komt. Wat te doen als je een witte broek aan hebt? Die trekken we dan maar uit in de auto. Ik kan wel vinden dat ze niet tegen me op mogen springen, maar zeker die kleintjes doen het toch. En dan juist altijd als het echt niet mag. Ik ben dus maar zonder broek van de auto naar huis gelopen. Nu is mijn broek tenminste nog wit.
Het is de hele avond blijven regenen. Omdat ik zelf ook niet graag in de regen buiten eet doe ik dat mijn hondjes ook niet aan.
Vandaag dus diner binnen. Ze vonden het niet eens raar. Ze aten allemaal hun bak leeg alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Wel fijn dat ze zo flexibel zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten