Eentje waar het gras echt nat van werd en die modder veroorzaakt. Tuurlijk ben ik blij met regen, de natuur snakt ernaar, maar ik weet meteen dat het weer een dag poetsen wordt.
De honden zijn na een regenbui niet binnen te houden. Zodra het weer kan rennen ze door de tuin en niet veel later weer door mijn huis. Maakt ook niks uit of ik er twee, vier of zes heb. Als het geregend heeft lijkt het wel of ik een hele kudde olifanten door mijn huis heb gehad.
Toen dan eindelijk alles weer schoon was viel het mij op dat er telkens rode druppels op de grond lagen. Omdat Renzo soms bloed uit zijn neus dacht ik dat het daarvan kwam. Vond het wel veel, maar ach het zal wel. Ik vertrouw die neus toch niet zo, het zou me niks verbazen als dat elke dag erger wordt.
Terror en Renzo zijn dikke maatjes. En als je dan pijn in je neus hebt komt je beste vriendje je even troosten.
Totdat ik zag waar het vocht echt vandaan kwam. Dat was helemaal niet uit zijn neus, maar uit zijn castratiewond. Daar sijpelde het uit en zag er ook flink ontstoken uit.
Niet goed. Ondanks dat ik morgen ook al met Renzo op pad ga, heb ik toch maar even over dit gebeld.
Het was beter om niet tot morgen te wachten maar vanmiddag het even te tonen. Prima, nemen we Terror ook meteen mee. Die had de derde enting nodig. Terror vindt alles prima. Alsof ze alles al 100 keer gedaan heeft. Geen kik in de auto en ook geen kik op de tafel.
Deze dame komt er wel. Ze heeft wel wat weg van een Mechelse herder. Niet alleen qua uiterlijk, maar absoluut ook qua karakter. Erik vindt haar heel stiekem eigenlijk veel te leuk. Het is maar goed dat ik al een baasje voor haar heb gevonden. Dat baasje is nu op vakantie. Over een paar weken kan ze daar naartoe. Samen met een andere hond, want helemaal alleen is niet zo'n goed idee met deze dame.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten