Om 8.00 uur vanmorgen hadden we een laatste stortbui. Heerlijk! Na de regen hoor je de vogeltjes fluiten, ruik je de natuur en zie je langzaam je woonkamer een mudrun lokatie worden.
Er bleven maar donkere wolken overdrijven, dus was schoonmaken zinloos. Zolang ik niet zeker wist of het droog zou blijven ga ik geen energie steken in zuigen en dweilen.
Dan maar eerst een paar boodschappen.
Daar kwam ik een bekende tegen die ook fostert en haar honden regelmatig verwend met iets 'lekkers'.
Wat lag er bij haar in de kar? Mergpijpen, kippenpootjes en als ze er waren kippennekken. O ja, en ook wel wat zaken die niet voor de honden zijn hoor.
Die kippenpoten zijn echt de pootjes, met de nageltjes er nog aan. Schijnen honden heel lekker te vinden.
Die mergpijpen vond ik nog wel een goed idee. Als ik nou ga zuigen en dweilen geef ik ze zo'n bot. Blijven ze tenminste buiten en kan ik mijn ding doen.
Eerst moest het even ontdooien.
Ver weg achter op het aanrecht natuurlijk, want hun neus had ze allang verteld dat er wat lag.
Dat het een groot succes was behoeft geen uitleg.
Maar stinken! Ieuw! Het is dat ze er echt heel blij mee zijn. Terwijl ik dit stukje schrijf liggen ze nog te knagen op die dingen. En zit ik dus ook nog steeds in die weeïge lucht van dood dier.
Nou ja, alles voor de hondjes hier, dus dan maar met een knijper op mijn neus. Één voordeel heeft het wel. Deze lucht maakt dat ik zelf geen behoefte heb aan wat voor snack dan ook. Het ideale dieet.
Volgende keer toch maar eens die kippenpootjes proberen. Die zijn vast sneller op en hoeven wij minder mee te genieten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten