Hiervoor moest een aardige wandeling gemaakt worden. Vanwege de warmte zou Erik vroeg op pad gaan. Een wekker zetten was voor hem niet nodig, hij is toch altijd vroeg wakker.
Ik zette wel mijn wekker voor de zekerheid. Ik zou met de kinderen namelijk hier blijven en met ze ontbijten. Dit kon tot 9.00 uur dus heb ik de wekker om 8.00 uur gezet.
Vanmorgen dus 8.00 uur ging de wekker. Enigszins verbaasd zie ik Erik nog naast mij liggen.
Mmm, hij zou toch al vertrokken zijn? Heeft hij toch langer geslapen dan verwacht.
Ik keek naar buiten en zag de paarden nog in de wei lopen. Toen dacht ik nog, goh er zijn er zeker een hoop vandaag niet nodig. Die mogen lekker in de wei achterblijven.
Ons laatste verwondermoment was nog dat we tegen elkaar zeiden dat het zo heerlijk was dat er geen schreeuwende kinderen voorbij zijn gekomen waardoor je dan eerder wakker was dan je wilde.
De kinderen hadden we ook nog niet gezien. We gingen maar eens even kijken hoe ver ze daar waren.
Erik klopte op hun deur, niks. Nog maar eens kloppen. Maud doet open. Erik zegt, komen jullie zo, we gaan ontbijten. Zegt ze, maar het is pas 6.10!!
Neeeeeeee! Dat meen je toch niet! Ja wel, het bleek te kloppen. Ik had mijn telefoon gebruikt als wekker en die hier nog niet eerder in handen gehad. Ik heb niet meer gedaan dan alleen de wekker ingesteld. Bleek dus dat mijn telefoon niet automatisch in de juiste tijdzone was gegaan. We hebben hier 2 uur verschil met Curacao. Vandaar dus 6.00 en op mijn telefoon 8.00! Wat een blunder!
Het ontbijt was nog niet eens open! Erik is opgebleven en heeft gewacht tot hij kon gaan eten en is daarna vertrokken. Wij hebben ons nog maar even omgedraaid. Echt slapen ging helaas niet meer. Om 8.15 ging alsnog de wekker, maar nu wel op de juiste tijd.
Vanmiddag hadden de kinderen een activiteit. Zij gingen tubben zoals ze dat hier noemen.
In een grote zwemband ga je de rivier af over stroomversnellingen en kleine watervervallen.
De rit naar de rivier toe ging per paard. Maud had daar wel weer zin in, maar Youri voelde zijn spieren nog van de rit van gisteren. Hij sloeg over. Geen probleem. Er gingen er meer niet te paard, die werden later opgehaald door de bus die iedereen weer nat mee terug zou nemen naar de verzamelplek.
Het is hier allemaal zo groots. Grote vlaktes, dan weer bossen. De groep die ging paardrijden deed dat dus alleen maar op de heenweg. De paarden werden met een menner terug gebracht naar stal. Hij nam in z'n eentje 15 paarden mee. Dat gaat net zoals ze een kudde koeien opdrijven, met een stok als zweep en voor de zekerheid had hij ook een lasso bij zich. Prachtig gezicht als je die kudde dan ziet gaan.
Het tubben was fantastisch. Wel koud uiteraard want het is toch hetzelfde water als van de waterval.
Maar bij zulke toffe activiteiten maakt dat niks uit.
Wel heeft hij kokend hete modder zien borrelen en stoom onder stenen vandaan zien komen. De kracht van de natuur is overweldigend. Net als deze reis!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten