We moesten vroeg op pad, want het was ruim 2 uur lopen heen, dan even relaxen bij de waterval en daarna natuurlijk weer die ruime 2 uur terug.
Er was al wat protest, want de vorige tocht van 4 uur was pas drie dagen geleden. En ook bij de volgende bestemmingen zijn voettochten gepland.
Maar hoe toevallig kan het zijn, naast ons hotel ligt een grote ranch waar ze uiteraard paarden uitlenen. Er was de mogelijkheid om de waterval per paard te bezoeken. Daar hadden de kinderen wel oren naar.
Zo konden wij dus alsnog op weg naar de waterval. Robin de gids ging mee, maar had ook thuis kunnen blijven. De paarden wisten precies de weg. Deze rit hadden ze duidelijk vaker gedaan.
Er was tussen de paarden ook wat strijd welke vooraan mocht lopen. Het paard van Erik won, die ging zelfs in galop om voorop te blijven. Gelukkig maakt dat voor Erik niet uit, die vond zo'n pittig paard wel een uitdaging. Ze hadden de jongste het makste paard gegeven en dat vond Youri juist weer helemaal prima.
Bij aankomst bij de waterval werden de paarden aan een boom vastgebonden en gingen we naar beneden. Het was er prachtig. Er hing nevel van het neerkomende water, het leek of het zo uit een sprookje kwam.
De kinderen waren zo stoer om ook in het water te gaan. Het was koud, echt heel koud.
Maar ja, als je een gopro hebt wil je ook heel graag in en achter de waterval filmpjes en foto's maken. Daarvoor zal je toch echt er in moeten.
Zij liever dan ik. Ik heb het bij pootje baden gehouden.
Daarna weer dezelfde weg terug. Te paard waren we in totaal 3,5 uur weg inclusief moment bij de waterval. Ik denk dat het lopend langer was geweest dan de voorgeschreven 2,5 uur heen en 2,5 uur terug. Het was een wijs besluit geweest om viervoeters in te zetten.
Voor de middag hadden we nog geen activiteit gepland. Erik wilde graag een geochache zoeken.
De dichtstbijzijnde lag bij jawel een waterval. Whahaha, eentje waar je de auto ongeveer bij kon zetten.
Maakt niet uit, op naar deze waterval.
En ook deze was prachtig! Het was een hele brede, verscholen tussen rotsen en groen.
Het water was hier minder koud. Nu durfde Erik het ook aan.
Ik niet, ik heb mezelf de taak als fotograaf gegeven. Iemand moet dan doen toch?
Al rond lopend en fotograferend zag ik dat er op meerdere plekken poep lag. Te klein voor mensen uitwerpselen, maar ook weer te groot voor knaagdieren. Terwijl ik stond te bedenken van welk dier het dan wel kon zijn zag ik wat bewegen in de bomen. Het antwoord op onze vraag werd snel gegeven, er zaten namelijk aapjes in de bomen.
Ik probeerde het nog stil te houden, maar ja als je wijst en druk fotografeert hebben mensen snel genoeg in de gaten dat er wat moet zijn.
Binnen notime stonden er dus tig mensen met smartphones tot telelenzen.
Maud had een mooi plekje onder de boom gevonden waar de apen in zaten. Ze dacht vanaf daar leuke foto's te kunnen maken. Tot we een hoog gilletje hoorde. Ieuw, er heeft een aap op mij gepoept hoorde we. Haha, konden we meteen even kijken of dat dezelfde poep was die we elders hadden zien liggen. Ja, was hetzelfde. Is dat mysterie ook weer opgelost. Maud kon zich gaan wassen bij de waterval.
Wat voor soort apen het waren kwamen we ook snel achter. Ze begonnen namelijk een enorm lawaai te maken lijkend op gebrul. Brulapen dus. Check, weer een dier gezien van de kaart. Maar deze waren wel erg leuk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten