Dat is geen koosnaampje of ras, het geeft aan dat de hond uit de knoek komt.
En wat is dan weer de knoek? Dat is de bossage op het eiland. Dus alle doornstruiken, cactussen en vetplanten. Met andere woorden de naam knoekie verwijst naar de dumpplek.
Niet alle honden zijn gedumpt, sommige zijn in de knoek geboren. Dat kan natuurlijk ook.
Hebben we ook rashonden op het eiland? Ja wel, maar niet veel. De meeste komen uit Amerika of Europa. Een enkele wordt op het eiland gefokt. Omdat de bloedlijn maar beperkt is kan er niet onbeperkt worden gefokt. Blijf je rashonden van het eiland gebruiken dan is het vanzelf een keer familie. Om ziektes en afwijkingen te voorkomen is dat echt onwenselijk.
Maar de meeste honden hier op het eiland zijn rasloos. We hebben er ook een mooie naam voor.
Westpointer. Prachtig toch? Vernoemd naar de plek Westpunt op het eiland.
Of wat vind je van de naam Stratinees? Die zou iedereen toch willen?
Ik vind dat veel honden hier wel wat weg hebben van een rottweiler, dus de zwart bruine kleuren of van een herder en dan veelal lichtbruin.
Ooit zullen dat soort type honden hier wel naar toe zijn gehaald. Rashonden zijn hier wel populairder dan westpointers. Maar ook rashonden worden gedumpd, zei het minder.
Alsof rashonden meer hond zijn dan een Westpointer!
Behoudens Jack zijn alle honden die ik heb opgevangen rasloos. Zijn ze daardoor minder lief? Nee absoluut niet. Sterker nog, ze zijn zo ontzettend dankbaar!
Hulde aan de wespointer. Het ras dat niet gefokt wordt, maar waar er wel de meeste van rondlopen.
Nestje op nestje wordt er geboren door de onwetendheid of de laksheid van de inwoners.
Het ras dat geen inteelt kent en daardoor zeer sterk is, maar toch niet gewild.
Laten we hopen dat educatie, castratie en sterilicatie ooit een vermindering van het aantal honden op het eiland gaat opleveren. Niet omdat we alleen nog maar rashonden willen, maar omdat we elke Westpointer ook een goed leven gunnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten