Happy Jacky

Eindelijk zien we wat verbetering bij Jack.

Het verse vlees wat hij nu krijgt vindt hij heerlijk. Eten doet hij dus weer als de beste.

Vandaag had ik het idee dat ik zijn ruggengraat iets minder vond uitsteken.

Het grappige was dat toen Erik thuis kwam hij er ook over begon.

Morgen heb ik een afspraak bij de dierenarts met hem voor een check up en dan gaan we natuurlijk ook even wegen. Maar aangekomen of niet, we zien gewoon een andere Jack.

Een Jack die niet meer sloft, maar loopt. En soms zelfs rent.

Vanmorgen vond ik voor de eerste keer geen plakaat diarree voor de deur. Het is zo sneu elke avond. Van mij mogen alle honden binnen slapen, maar met Jack kon dat niet.

Zolang hij nog zo vreselijk aan de dunne was moest hij buiten blijven. Dan stond hij voor de deur als wij de gordijnen sloten. Zodra hij normale ontlasting heeft mag hij binnen slapen. Wat zal hij genieten van dat moment. En waarschijnlijk is het bijna zo ver. Ik zag vanavond een hoopvol hoopje dat er al stukken beter uit zag.

Jack zelf ziet er ook al beter uit. Hij heeft nog wel z'n wonden door het liggen en de teken.

Dit is zijn gehavende rug met korstjes. Hier zaten honderden teken.

Hij heeft een kale staart alsof hij ergens vast gezeten heeft en dit zijn z'n doorlig plekken op z'n heupen.

Maar ondanks zijn wonden is Jack een stuk blijer dan vorige week. Hij geniet van knuffelen, ligt het liefst naast je en als je hem roept gaat hij heel hard kwispelen.

Dat betekent dat hij dus toch niet doof is! Van witte honden is het bekend dat ze doof kunnen zijn.

Heel even dachten we dat Jack dat ook was. Dat had dan ook de rede kunnen zijn dat hij gedumpt was.

In de eerste dagen reageerde hij inderdaad niet als we riepen of klapten. Maar waarschijnlijk was hij gewoon te zwak om te reageren. Nu hij wat sterker begint te worden zien we dat hij ons gelukkig wel hoort.

Het was nog vrij moeilijk om foto's te maken. Jack is net een rolletje plakband. Waar ik ben is hij.

Zak ik door m'n knieën voor een foto dan komt hij direct kusjes geven. En loop ik even naar achter voor een betere fotopositie dan wordt ik onherroepelijk gevolgd.

Maar het is gelukt. Jullie hebben ook weer even mogen meegenieten van zijn lieve koppie.